De Ontmoeting

Hoofdstuk 15

Met trillende vingers stuur ik een berichtje terug:

Ik: Hey Timo! Xx Tuurlijk heb ik zin om mee te gaan. Moet ik nog wat speciaals aan?

Ik klik op het verzend knopje en blijf naar het beeldscherm staren. Valerie schiet in de lach als ze mij ziet. "Verwacht je een berichtje ofzo." Grinnikt ze. "Ziet het er zo uit dan?" zeg ik met een grijns op mijn gezicht. Ik glimlach en richt mijn gezicht weer op het scherm.

Timo: Nee hoor, jij ziet er in alles goed uit <3 tot vanavond xxx

Van binnen voel ik een warm gevoel. Mijn mondhoeken gaan omhoog. Ik stop mijn telefoon weer terug in mijn tas en wiebel een beetje op de schommel. Ik verveel me. Deze hele vakantie doe ik niets anders dan een beetje zwemmen, slapen en luieren. Ik slaak een diepe zucht. Normaal ben ik altijd bezig. Stil zitten is namelijk helemaal niets van mij. Normaal gaan we altijd op een actieve vakantie, maar dit jaar wilde mijn broertje dat niet. Hij wilde liever luieren en een beetje voetballen. Toch heb ik geen spijt dat ik niets kan doen hier. Ik denk aan Timo. Als ik had besloten om met mijn vriendinnen op vakantie te gaan, had ik waarschijnlijk hem nooit meer ontmoet. Toch vind ik dat ik een beetje te oud word om mee te gaan op vakantie. Ik ben al 18... Plots voel ik een duw in mijn rug. Valerie is zonder dat ik het gemerkt heb achter mij komen staan. Ze lacht en ik schiet in de slappe lach. Ze kijkt op haar telefoon. Haar ogen worden groot en haar gezicht trekt wit weg. "OMG, ik ben bijna te laat voor mijn eerste afspraakje!" gilt ze. Ik schrik en spring snel van de schommel af. Valerie schiet in de paniek stand. "En ik heb helemaal niets om aan te doen!" roept ze wanhopig. Ze haalt snel een hand door haar haar en pakt dan snel haar tas. "Kom!" roept ze en ze rent richting haar tent.

Lui laat ik me vallen in de hangmat. Na alle stress van Valerie kan ik echt wel wat rust gebruiken. Uiteindelijk bleek dat ze haar afspraak niet om 3 uur had, maar om 4 uur, dus alle stress is onnodig geweest. Ik duw mijzelf een beetje omhoog, zodat ik net over de rand van de hangmat kan kijken. Ik zie dat mijn broertje met een doek over zijn hoofd zit in de tent, wat waarschijnlijk betekent dat hij op zijn game-boy zit. Ik vind het maar gek; wie doet er nou een warme doek over zijn hoofd bij een temperatuur boven de 25 graden. Ik frons en kijk of mijn ouders nog ergens zijn. Mijn vader ligt op een luchtbed en doet een middagdutje. Hij heeft waarschijnlijk zijn luchtbed uit zijn tent gehaald en buiten gelegd. Mijn moeder is nergens te bekennen. Ik leg mijn hoofd weer in de hangmat en voor ik het weet, val ik in slaap.

Geschrokken word ik wakker als ik iets nats over mij heen voel lopen. Water. Boven mij hoor ik iemand schaterlachen. "Bas!" roep ik boos. Ik spring op uit mijn hangmat en ren achter mijn broertje aan. Bas is veel sneller als ik. Als een haasje gaat hij er vandoor. Ik hijg en leun tegen de tafel aan. Nu ben ik helemaal doorweekt. Fijn, wat heb ik toch weer een leuk broertje.

Ik heb geen zin om helemaal te gaan douchen, dus ik besluit me gewoon op te laten drogen door de zon. Na een kwartiertje ben ik alweer helemaal opgedroogd. Ik besluit me klaar te maken voor mijn date. Het is pas 5 uur, maar ik ben toch langzaam met mijn make-up doen, dus het kan geen kwaad als ik eerder begin. Ik trek mijzelf terug in mijn tentje en doe een fel lichtje aan. Even knijp ik met mijn ogen, maar nadat ik gewend ben pak ik een klein handspiegeltje. Ik begin met mijn make-up. Ik wil het niet te donker maken, dus ik ga voor lichte tinten. Ook trek ik een strakke lijn met eyeliner. Met een wimperkruller maak ik mijn ogen iets groter en ik ga er daarna met mascara overheen. Tevreden kijk ik in de het kleine handspiegeltje. Dat heb ik toch best wel goed gedaan met zo'n spiegel.

Even werp ik een blik naar mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. "Nog een uur en een kwartier..." mompel ik en leg hem weer aan de kant. "Fay, eten!" schreeuwt mijn broertje. Mijn kleding doe ik na het eten wel. Ik heb toch tijd zat. Ik kruip mijn tentje uit en plof op een stoel. Ik schep snel op en prop het eten naar binnen. Mijn vader fronst: "Heb je haast?" zegt hij. Voordat ik kan antwoorden vult mijn broertje hem verbaasd aan: "Je hebt je opgemaakt!" zegt hij met zijn irritante piepstem. "Heb je een afspraakje ofzoiets?" vraagt hij pesterig. Ik slik. Wat moet ik nu?