De Ontmoeting

Hoofdstuk 25

-Hoofdstuk 25 alweer, enjoy lieve lezertjes-

"Blegh!" zegt mijn broertje schor en steekt zijn tong uit. Ik rol met mijn ogen. "Wacht maar Bas," zeg ik, "Als jij verliefd wordt dan praat je er wel anders over."

Ik trek mij even terug in mijn tentje en zit op de grond in het voor-tentje. Ik leg mijn hoofd tegen het tentdoek aan en even dommel ik weg.

Ik schrik wakker. Weer die rot-nachtmerrie waarin ik opgesloten en gevangen word genomen door enge vage schimmen. Dit keer was de droom wel wat duidelijker dan de vorige keer. De schimmen hadden de vorm van een persoon en de jongen waar ik naar toe ren heeft precies hetzelfde haar als Timo. Ik zucht en kijk op mijn mobiel om te kijken hoe laat het is. 13 Minuten over 6. Ik sta op en hoor buiten al zachtjes het sissen van de pan. Ik loop naar buiten en het geluid wordt wat sterker. De zon staat al laag. Ik geeuw en ga op een stoel zitten. "Hoi Fay," grinnikt mijn vader, "Lekker geslapen Doornroosje?" Hij pakt zijn bier en wiebelt er een beetje mee. "Hmmm....." brom ik. "Waar was je eigenlijk net?" Hij pakt mijn hand en legt het op zijn haar. "Zwemmen." glimlacht hij. Ik trek mijn hand van zijn hoofd. "In je eentje?" Lach ik, "Daar is toch niets aan?" Hij trekt een zielig gezicht. "Ik heb niet zo veel vrienden Fay." zegt hij en zet een pruillip op. "En je broertje en je moeder wilden niet mee."

Ik trek mijn pyjama aan en ga om 1 uur slapen. Ik kan niet in slaap komen doordat ik net al geslapen heb. Om half 3 word ik pas een beetje slaperig. Ik doe mijn ogen dicht en val langzaam in slaap.

Ik wordt wakker door mijn telefoon die afgaat. "Wie de fack belt om deze tijd." Kreun ik en grijp naar mijn telefoon. "Met Fay Meiers," "Hallo-krrrgg-F-Fay...." Ik heb dit keer echt geen zin om wakker te blijven door dit soort grapjes. Van binnen ben ik heel bang, maar ik hoop dat deze actie gaat helpen. "Op dit moment ben ik er even niet, spreek een bericht in na de piep." zeg ik zo robotachtig mogelijk. Zachtjes maak ik een piep geluidje. Op de achtergrond hoor ik een beetje gerommel. Ik klik hem weg. Gelijk kijk ik op de klok en zie dat het 4 uur is. Ik zet mijn telefoon uit en laat mijn hoofd op het kussen vallen. Gelijk val ik in slaap.

----------------------- EEN WEEK LATER ----------------

Met mijn broertje gaat het steeds slechter, net zoals bij mij. Valerie is nog steeds boos op mij en we hebben nog geen woord tegen elkaar gezegd. Ook begin ik last te krijgen van mijn keel en ik ben begonnen met de antibiotica. Ook krijg ik steeds meer stalker telefoontjes. Het enige wat goed gaat is de relatie met Timo. We hebben afgelopen week hele leuke dingen gedaan. Ik heb hem uitgelegd dat ik hem niet kon zoenen, doordat ik hem misschien zou besmetten. Hij deed de laatste tijd wel iets afstandelijker, maar hij zei mij dat er niets was. Verder ging alles gewoon rustig door.

De volgende middag hoor ik mijn mobiel afgaan. Het is Valerie. Ik twijfel of ik wel op moet nemen, maar bedenk mij. Ik ben waarschijnlijk een beetje eigenwijs als ik boos op haar blijf en de telefoon niet opneem, terwijl ze het misschien wel wil goed maken. "Hoi met mij," zeg ik zo onverschillig mogelijk. "Hoi Fay," Even is het stil "Wat is er Val?" vraag ik gespannen. Aan de andere kant van de lijn rommelt het een beetje. "E-euh... Ik wilde zeggen dat het mij spijt van vorige week. Ik was super dom en dronken. Sorry dus..." Ik weet even niet wat ik moet zeggen: "Het was vorige week niet heel slim van je, maar ik was ook wel bot, dus sorry." zeg ik eerlijk. "Misschien vanavond afspreken? Om het goed te maken?" zegt ze een beetje gespannen. Ik hoor dat ze een beetje trilt. Ze kucht. "Ja, is goed. Hoe laat?" "11 uur 's avonds bij de ingang van het zwembad?" Antwoord ze. "Oke, zie ik je dan." Ik hang op en zucht diep. Het is een hele grote opluchting dat ze het weer goed wilt maken.

"Hey schat." zegt Timo als hij aan komt lopen. Tegenwoordig kennen mijn ouders hem ook. Ze vinden hem heel aardig, alleen Bas vind het nog steeds een beetje gek. Hij geeft een kus op mijn voorhoofd en ik knuffel hem. "Valerie wilt het vanavond goed maken." Zeg ik blij en ik kijk op. "Fijn voor je Fay," zegt hij lief: "Hoe laat ga je naar haar toe?" "11 uur, dus we kunnen dit keer even niet afspreken." Zeg ik teleurgesteld. Mijn moeder komt uit de tent gelopen. "Fay? Timo?" Zegt ze. Haar gezicht staat ernstig. "Dit is iets waar jullie beide recht op hebben om te weten. Bas is echt heel erg ziek en hij is heel slap. Hij is nu al bijna anderhalve week ziek en normaal zou het al binnen een week weg moeten zijn." Ik trek wit weg. Ik heb een naar voorgevoel over wat ze gaat zeggen. "Ik ben bang..." Mijn ogen worden groot en knijp in Timo's hand. "...dat we eerder terug moeten naar Nederland."

-TAM TAM TAM!!! :O Wat gaat er gebeuren? Ik ga jullie nu iets heel ergs aan doen: Ik ga op vakantie naar Spanje, dus ik weet niet of ik elke drie dagen nog wel een deel kan plaatsen. Ik zal mijn best doen, maar ik weet niet of het gaat lukken. Dit is een soort cliffhanger dus ;) Vergeet niet te stemmen of te reageren. Alvast een fijne vakantie lezertjes! <3 -