De Ontmoeting

Hoofdstuk 28

POV Timo: (dit deel wordt vanuit de ogen van Timo geschreven.)

"Ik ben bang," zegt de moeder van Fay. Fay knijpt in mijn hand. Ze is wit weggetrokken. "Dat we terug moeten naar Nederland."
Ik voel mij hopeloos. Dat betekent dat ik Fay achter mij moet laten. Tranen prikken achter mijn ogen, maar ik wil ze niet laten gaan. Fay zal het daardoor alleen maar moeilijker krijgen. Ik druk haar zachtjes tegen mij aan, terwijl ze moedeloos voor haar uitstaart. "Kom," begin ik zachtjes "Laten we even op een bankje gaan zitten." Ze knikt lichtjes en geef haar een bemoedigend knijpje in haar hand.
"Wat gaan we nu doen?" Vraagt ze. Haar prachtige blonde haren wapperen zachtjes rond haar gezicht. "Ik weet het niet Fay," zeg ik eerlijk. Een lange stilte volgt. Ik denk na over onze eerste ontmoeting. Het was eerst helemaal niet de bedoeling om verliefd op haar te worden.

Flashback
Een meisje dobbert langzaam op het water van het zwembad. Ze is al een tijdje aan het staren, maar ik doe net alsof ik het niet zie. "Check haar dan," zegt Sem een oude vriend van mij. Vroeger waren we beste vrienden en gingen vaak met elkaar om, omdat we samen in de straat woonden. We hadden een ruzie over een meisje en onze vriendschap werd minder. Uiteindelijk verhuisde hij en hadden we geen contact, maar vonden elkaar weer op deze camping. "Jo Timo! Luister je wel?" Iemand geeft mij een duw in mijn rug. "Hhmm, wat?" "Ik zei," herhaalt Sem, "Of je haar ook lekker vind. Je zit zo naar haar te kijken." Ik rol met mijn ogen en mompel iets onverstaanbaars. "Ga met haar praten dan." Lacht hij en de rest grinnikt een beetje mee. Ik geef hem een duw en kijk hem boos aan. "Hou je mond gozer. Ik duw je het water in." Sis ik. Hij lacht "O nee, dan wordt ik nat." Ik rol met mijn ogen en de rest van mijn 'vrienden' lachen met hem mee. Sem zijn stem verhard en zijn ogen knijpen samen. "Je bent echt veranderd Timo. Je durft helemaal niets meer." "Ik durf echt wel iets hoor," Brom ik boos naar hem. Waarom zou ik alleen de moeite doen. Achter mij hoor ik een plons en kijk om. Het meisje is omgeduwd door een jongen. Ze werpt een boze blik op de jongen en klautert op de kant. Haar natte blonde haren plakken aan haar lichaam. Ze is best wel knap. "Vraag haar uit dan als je durft," grijnst hij. "Best," zeg ik stoer. Ik sta op en loop naar haar toe. "Here we go..." Zucht ik en zet mijn leukste glimlach op. Het meisje kijkt over haar zonnebril heen en glimlacht verlegen. "Hallo schoonheid." Begin ik.

Einde flashback

Fay doorbreekt de stilte. "Timo?" Haar felblauwe ogen doorboren de mijne "Hoe gaan we elkaar vinden en hoe houden we contact?" Ik denk kort na; "Whatsapp, Skype, FaceTime, Facebook, bellen, SMS'en. Er zijn vast wel manieren om contact te houden." Ze zucht tevreden en draait haar hoofd weer weg. Ik weet zeker dat ze haar zorgen maakt. Ze hangt tegen mij aan en ik trek haar zachtjes dichterbij. Het was eerst niet de bedoeling geweest om verliefd op haar te worden, maar nu ben ik toch stapelverliefd. Ik ben Sem dankbaar dat hij zei dat ik naar haar toe moest gaan. Ik buig mijn gezicht wat naar haar slaap toe en geef haar een kus. "Het komt echt goed Fay." Fluister ik. "Dat weet ik zeker."

Na een lange tijd, wanneer Fay op mijn schoot ligt, word ik gebeld. Ik neem op en verander mijn aandacht van Fay naar de telefoon. "Hoi, met Timo van Dijk,"

-Wie zou dat zijn?? Eerste hoofdstuk uit de ogen van Timo!! Hopelijk snapt iedereen hoe alles werkt met POV en als je vragen hebt: je mag ze altijd stellen. (Als jullie het niet begrepen dat Fay hier opeens niet is ontvoerd in dit hoofdstuk: het is een korte terugblik. Ik heb deze gebeurtenis al eerder beschreven alleen dit keer uit de ogen van Timo.). Hope you've enjoyed! Vote, comment, follow, Stay awesome!-