De Ontmoeting

Hoofdstuk 24

De volgende ochtend heb ik koppijn, keelpijn en nog steeds geen berichtje van Valerie. Ik zucht diep en slof richting de wc hokjes. Ik spring even snel onder de koude douche, waardoor ik wakker wordt en zet de temperatuur dan wat hoger. Ik droog mij af en doe een kort broekje aan en een shirtje met spaghetti-bandjes. Ik doe wat mascara op en loop weer richting de tent.

Als ik terug ben hoor ik mijn broer harder hoesten dan hij eerst nog deed. "Jij knapt ook op van dat hoestdrankje." zeg ik sarcastisch tegen hem. Als antwoord bromt hij. Hij ziet er moe uit. "Voel je je echt wel lekker Bas?" vraag ik nu wat bezorgder. "Hmm...." is zijn antwoord. "Mam? Mag ik een paracetamol?" vraagt hij schor aan mijn moeder. "Ja! Ik kom eraan," klinkt er uit de tent. Ze komt aangesneld met een leeg glas, die ze vult met wat mineraalwater. Ze drukt het bij mijn broertje in zijn handen. "Bas, je ziet wit," vraagt me moeder bezorgd, "Zullen we vanmiddag even naar de dokter in het dorp gaan?" "Neehee, dat wil ik niet. Ik zeg toch; ik mankeer niets." roept mijn broertje schor en verontwaardigd. "Maak dat de kat wijs..." zegt mijn moeder en ze loopt de tent weer in. "Ga nou maar gewoon," zeg ik tegen hem, "Als je zeker wilt weten dat je niets mankeert dan moet je juist gaan." "Bemoei je je er maar niet mee." zegt hij zacht en steekt zijn tong uit. Ik trek een wenkbrauw op en loop naar mijn tent, waar ik mijn mobiel in ligt. Ik pak hem en check of Valerie nog een berichtje heeft gestuurd. Nope. Ik zucht en plof met mijn natte haren op mijn slaapzak.

Ik krijg een berichtje van Timo binnen.

Timo <3: Hey, waar was je gisteravond? Heb je gemist...x

Ik lees snel de berichtjes terug en dan kom ik erachter dat ik gisteren met Timo had afgesproken. Shit helemaal vergeten door de boosheid. Zoizo was ik pas 12 uur thuis.

U: O shit! Helemaal vergeten D: Valerie bleef hangen en ze was stom dronken... Die vriend niet, maar hij probeerde mij steeds drinken te geven. xx sorry nogmaals

U: Ik ben over een kwartier bij de schommelsxxx

Ik fris mij snel even op en loop richting de schommels. Net als ik er bijna ben zie ik Valerie lopen. Natuurlijk. Hopelijk ziet ze mij niet. Ik loop in een grote boog om haar heen om te voorkomen dat zij mij ziet, maar het is al te laat. "Fay," begint ze. Haar gezicht staat niet echt vrolijk. "Waarom ben je weggegaan?" vraagt ze een beetje boos. "Euh... Ik was moe en jullie leken het erg gezellig te hebben." "Ik vind het maar egoïstisch van je." zegt ze gepikeerd. De woede van gisteravond komt weer een beetje naar boven. "Valerie," antwoord ik langzaam maar duidelijk, "jij bent degene die hier egoïstisch was, door Sem mee te nemen." Het is duidelijk dat ze chagrijnig is, want met die blik op haar gezicht kan ze mensen doden. "En nu mag ik zeker weer mijn vriendje niet meenemen! Jij zit altijd bij je vriend, euhh, Tim." "Timo is zijn naam," verbeter ik haar bot. "Het is duidelijk dat jij nooit naar mij luistert als ik over hem praat." Haar blik gaat van boos naar een beetje onzeker. "Euh..." stamelt ze. Even weet ze niet wat ze moet zeggen, maar uiteindelijk herpakt ze zich weer. "I-Ik vind het gewoon niet kunnen dat je mij hebt laten zitten samen met Sem. Er had misschien wel wat kunnen gebeuren en dat is jouw schuld!" Ik snuif verontwaardigd en dan beent Valerie met grote passen weg. Ik loop de tegengestelde richting op, naar de schommels.

Als ik aankom ben schommelt Timo langzaam heen en weer. Mijn keel kriebelt dus ik hoest, waardoor Timo op kijkt en met een grote glimlach op mij af loopt. "Hey lief," Hij geeft mij een kus op mijn mond, maar echt genieten kan ik niet. Mijn gedachten staan nog staan nog steeds op de ruzie van Valerie. "Wat is er Fay? Je ziet er gespannen uit." vraagt hij bezorgt. Ik glimlach flauw. "Don't worry 'bout me... Heb alleen wat ruzie gehad met Valerie, meer niet." zeg ik snel. "Laat me raden..." zegt hij. Hij wrijft met zijn vingers over zijn kin. "Ging het over gisteravond?" Ik zucht diep en sla mijn ogen neer; "Yup," "Het komt vast goed." zegt hij en knuffelt mij. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik denk terug aan die gekke telefoontjes die ik al een tijd lang niet meer gehad heb. Misschien moet ik het vertellen? Ik kijk even omhoog, waardoor ik tegen zijn knappe gezicht aankijk. Er is nu een leuke sfeer, dus ik besluit deze niet te verpesten. Ik heb voor vandaag genoeg gezeurd. Ik leg mijn hoofd weer neer en zucht tevreden.

Om 4 uur 's middags ben ik weer terug bij de tent. Ik hoor mijn broertje luid kuchen. Het geluid komt uit de tent van mijn ouders. Ik kom aangelopen en zie dat mijn broertje op mijn ouders bed ligt. Mijn moeder zit op de rand van het bed. "Mam, zijn jullie naar de dokter geweest?" "Ja, je broertje heeft bronchitis." Ik heb er wel is van gehoord en het klinkt heftig en besmettelijk, dus ik sla mijn hand voor mijn mond "Schrik niet, maar normale bronchitis gaat binnen een week weg als je genoeg drinkt en uitrust, maar je broertje heeft een bacteriële infectie. Hiervoor gebruikt hij antibiotica. " zegt mijn moeder geruststellend. Ik slaak een zucht van opluchting. "Maar het is wel besmettelijk." Ik sla opnieuw een hand voor mijn mond. "hhmm-mahamm-" mompel ik boos door mijn hand heen. "Ik heb voor jou ook al een dosis antibiotica klaar liggen Fay, voor als je het ook krijgt." Ik hoor mijn broertje piepend ademhalen Ik haal mijn hand voor mijn mond vandaan. De gedachte dat Timo ook besmet wordt schiet te binnen. "Maar kan ik dan mensen aansteken?" vraag ik onschuldig. "Ja, je mag dus niet zoenen enzovoorts, dus leg dat je vriendje maar uit." zegt ze met een knipoog.

-Vergeet niet te stemmen of een leuke reactie te plaatsen!! Love you all! <3 -