19. Η ζωή μου ζωή του.

482 37 10
                                    

Την επόμενη μέρα στο πανεπιστήμιο, η Αλίνα και ο Ντρίσταν παρακολούθησαν τα μαθήματα τους. Λόγω κενού στο πρόγραμμα τους, κάθονταν στην καφετέρια και διάβαζαν ήσυχα. Αργότερα πήγαν και έκατσαν μαζί τους ο Γουίλ με τον Σαμ.

"Τι διαβάζετε τόσο προσηλωμένοι;" Ρώτησε ο Γουίλ κοιτώντας περίεργος τα βιβλία τους.
"Να μην είσαι περίεργος" του απάντησε η Αλίνα κλείνοντας το βιβλίο της τρίβοντας τα πλαϊνά του κεφαλιού της.

"Θες καφέ;" Ρώτησε τον Ντρίσταν αφού ήταν έτοιμη να σηκωθεί.
"Κάτσε θα πάω εγώ" μουρμούρισε κι εκείνη σηκώθηκε τεντώνοντας την πλάτη της.
"Απλά πες μου τι καφέ θες, θέλω να κάνω δυο βήματα να ξεπιαστώ" του απάντησε και μόλις πήρε την παραγγελία, πλησίασε στον πάγκο περιμένοντας πίσω από τον νεαρό που προηγούνταν.

Κοιτούσε τον κατάλογο με τα ροφήματα περιμένοντας να αποφασίσει τι θα πάρει και τότε ο μπροστινός γύρισε για να φύγει χωρίς να έχει αντιληφθεί την παρουσία της με αποτέλεσμα να συγκρουστεί χύνοντας πάνω της τον καφέ του. Η Αλίνα είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα και τα χέρια στον αέρα, ύστερα ξεκόλλησε την βρεγμένη μπλούζα από πάνω της.
"Μπορείς να προσέχεις!;" Φώναξε εκνευρισμένος κι εκείνη συνοφρυώθηκε.
"Ορίστε; εσύ ήρθες κατά απάνω μου!" δήλωσε κι όταν εκείνος την κοίταξε κούνησε το κεφάλι του σιωπηλός για μερικά δευτερόλεπτα.
"Ίσως και να το έκανα..."...

Ο Ντρίσταν παρακολουθούσε την όλη κατάσταση και ήταν έτοιμος να σηκωθεί να πλησιάσει όμως σταμάτησε περιμένοντας λίγο...

"Εντάξει. Τώρα ζήτα συγγνώμη!" ζήτησε η Αλίνα και ο νεαρός μπροστά της γέλασε.
"Εγώ, να απολογηθώ;"

"Εσύ με έλουσες, οπότε..." τόνισε κι εκείνος κούνησε το κεφάλι του.
"Έχεις δίκιο. Πώς σε λένε;"

"Αλίνα"

"Χαριτωμένο" σχολίασε παρατηρώντας την από πάνω μέχρι κάτω.
"Περιμένω τη συγγνώμη"

"Μπορώ να μην την εκφράσω με λόγια;" Τη ρώτησε κι εκείνη συνοφρυώθηκε απορημένη.
"Ορίστε;"

"Κι αν σου ζητούσα να βγούμε ραντεβού, θα μετρούσε αυτό για μια συγγνώμη;" Εκείνη τον κοιτούσε σιωπηλή και κοίταξε για μια στιγμή στον Ντρίσταν, επέστρεψε το βλέμμα της στον νεαρό και γέλασε.
"Ίσως..." απάντησε κι εκείνος πήρε μια χαρτοπετσέτα από τον πάγκο εξυπηρέτησης και έγραψε μια διεύθυνση και έναν αριθμό τηλεφώνου.
"Απόψε στις εννιά, θα σε περιμένω. Αλίνα" της έδωσε την χαρτοπετσέτα και έφυγε.

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Where stories live. Discover now