𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

43. Την θέλω ολόκληρη.

Την επόμενη μέρα η Αλίνα έμεινε μέσα στο σπίτι βοηθώντας την Πωλίνα με τις τελευταίες λεπτομέρειες του γάμου. Ελέγχοντας μπομπονιέρες, τα λουλούδια, το νυφικό και το κοστούμι, ενώ ο Ντρίσταν περιφερόταν μαζί με τις γυναίκες παρακολουθώντας σιωπηλός...

"Τι κάνεις εδώ Σαμ;" Ρώτησε η Αλίνα αφού τον είδε να στέκεται μπροστά στην πόρτα και να κοιτάει τριγύρω αφού υπήρχαν παντού πράγματα, καλάθια με μπομπονιέρες τυλιγμένες με τούλι και κορδόνια, λουλούδια λευκά, όλων των ειδών τα λευκά, όλων των ειδών λουλούδια.
"Χρειάζομαι το αυτοκίνητο μου. Απ' ό,τι μου είπε ο Ντρίσταν θα είστε μέσα σήμερα. Ξέρεις, ετοιμάζοντας τις τελευταίες πινελιές για τον γάμο" ανέφερε κι η Αλίνα ένευσε καταφατικά.
"Ναι, βοηθάμε την Πωλίνα με τις λεπτομέρειες"

"Κι η Τζεν, ως συνοδός μου μ' έχει πρήξει για το τι θα βάλει εκείνη που να ταιριάζει με μένα. Λες και θα παρεξηγηθεί το ρούχο αν εγώ φοράω κίτρινα κι αυτή μπλε. Της λέω ότι δεν παντρευόμαστε εμείς κι μετά μου κρατάει μούτρα"

"Έλα, είναι γλυκό αυτό..." μουρμούρισε η Αλίνα κι ο Σαμ κούνησε το κεφάλι του αδιάφορα.
"Ο Ντρίσταν θα βάλει αυτό που θέλει ανεξάρτητα από την συνοδό του. Σωστά; έτσι κάνει πάντα" μουρμούρισε κι η Αλίνα κόλλησε στα λόγια του.
"Θα φέρει συνοδό;" Ρώτησε περίεργη και με κομμένη την ανάσα για την απάντηση.
"Ναι, γιατί εσύ δεν θα φέρεις;"

"Ορίστε τα κλειδιά σου" εμφανίστηκε ο Ντρίσταν πετώντας τα κλειδιά στον Σαμ πριν πλησιάσει κι εκείνος τα πήρε φεύγοντας. Η Αλίνα έφυγε με τη σειρά της ανεβαίνοντας στο δωμάτιο της και στάθηκε όρθια κοιτώντας το κενό.

Νόμιζα ότι... Θα πηγαίναμε μαζί. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι ίσως είχε, άλλα σχέδια. Αλλά και πάλι, δεν θέλω να πάει με άλλη γυναίκα. Θα μισούσα να τον δω με μια άλλη γυναίκα στο πλευρό του. Σίγουρα πιο όμορφη από μένα, αρκετά ώριμη, ψηλή με ξυλάκια για πόδια και ξανθά μαλλιά σαν πλαστική κούκλα. Ενώ εγώ, θα έμοιαζα με την κόρη της αν στεκόμουν δίπλα της.

"Αλίνα;... είσαι εδώ;" βγήκε από τις σκέψεις της και είδε τον Ντρίσταν να στέκεται μπροστά της. Εκείνος αμέσως συνοφρυώθηκε μόλις είδε τα μάτια της να δακρύζουν και πλησίασε χαϊδεύοντας το μάγουλο της.

"Γιατί κλαις;" τη ρώτησε ήρεμα με μαλακή φωνή αλλά η Αλίνα έστρεψε το πρόσωπο και το σώμα της αλλού παίρνοντας βαθιές ανάσες.
Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό. Έχω αποδεχτεί το γεγονός ότι είμαι ίση με την αδερφή του, αλλά όχι. Δεν αντέχω να τον δω μπροστά μου με κάποια άλλη. Να την αγγίζει, να την φιλάει, ή ακόμα και να χορέψουν μαζί. Πάει πάρα πολύ...