26. Ήταν σαν εσένα.

451 32 1
                                    

Την επόμενη μέρα, η Αλίνα ξύπνησε νωρίς το πρωί περιμένοντας τον Ντρίσταν, όμως δεν ήρθε, στην θέση του πήγε ο Σαμ πηγαίνοντας την στη σχολή.
"Δεν θα έρθει σήμερα;" τον ρώτησε περίεργη κι ο Σαμ είχε μια περίεργη έκφραση.
"Θα έρθει, αργότερα"

"Σαμ; δεν είναι καλά έτσι;"

"Είναι δύσκολη εβδομάδα για εκείνον" δήλωσε κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της.
"Γιατί;"

"Δεν θα σου μιλήσω εγώ γι' αυτό, Αλίνα" της απάντησε κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της.
"Ο φίλος σου πώς είναι;"

"Καλά είναι" της απάντησε κι εκείνη δεν ξανά μίλησε μέχρι να φτάσουν στη σχολή. Στο πάρκινγκ όταν κατέβαιναν από το αυτοκίνητο, τότε ήρθε και ο Ντρίσταν με μηχανή. Η Αλίνα κοιτούσε έκπληκτη κι εκείνος τις χαμογέλασε κουνώντας τα κλειδιά του.
"Νομίζω αυτό δεν έπρεπε να βρίσκεται εδώ" ανέφερε κουνώντας το μπρελόκ.
"Σου ταιριάζει περισσότερο από μένα. Είσαι καλά;" τον ρώτησε κι εκείνος ένευσε καταφατικά απλώνοντας το χέρι του προς εκείνη. 
"Θα σας βρω μετά" μουρμούρισε ο Σαμ κι εκείνοι έφυγαν.

"Συγγνώμη που δεν ξανά ήρθα χτες το βράδυ"

"Δεν πειράζει, δεν είχα σκοπό να ξανά βγω, διάβαζα και μετά κοιμήθηκα" του απάντησε και καθώς περπατούσαν ένιωσε στο χέρι της τον αντίχειρα του να την χαϊδεύει.

"Είναι αυτός ένας καινούργιος τρόπος για να με κρατάς κοντά σου;" τον ρώτησε κι εκείνος χαμογελώντας κούνησε το κεφάλι του. Πήγαν στην αίθουσα που είχαν μάθημα και έκατσαν περιμένοντας να ξεκινήσει.
"Το τραγούδι ήταν πολύ ωραίο" 

"Το ξέρω"

"Θα περιμένω το επόμενο" δήλωσε κι εκείνη τον κοίταξε με κομμένη την ανάσα.
"Επόμενο;" μουρμούρισε κι εκείνος χαμογελούσε ύποπτα. Πέρασαν οι ώρες με τα μαθήματα τους αργά, βασανιστικά και ήρεμα. Μέχρι την τελευταία ώρα που επικρατούσε περίεργο κλήμα στο μάθημα της φιλοσοφίας. Ο Ντρίσταν σημείωνε όπως προσπαθούσε να κάνει και η Αλίνα, όμως βαριόταν έτσι χάζευε τριγύρω την περισσότερη ώρα.

"Γιατί δεν σημειώνεις;" 

"Βαριέμαι" μουρμούρισε ανοίγοντας το κινητό της χαζεύοντας...

"Ποια είναι η γνώμη σας για την αυτοδικία; Όταν κάποιος παίρνει την δικαιοσύνη στα χέρια του" ρώτησε η καθηγήτρια.
"Εγώ πιστεύω πως πρέπει να γίνεται πιο συχνά. Δεν αξίζουν όλοι να περπατούν ανάμεσά μας και αφού οι αρχές δεν κάνουν κάτι κάποιος πρέπει" είπε ένα κορίτσι σε όλο το τμήμα.

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz