𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

77. Τόσο κοντά στο να φύγω.

"Αλίνα; Είσαι εδώ νωρίς" αναρωτήθηκε η Πωλίνα ενώ η Αλίνα απλώς αναστέναξε.
"Ναι, το ξέρω. Θα είμαι στο δωμάτιό μου" είπε και προχώρησε προς τις σκάλες.
"Πού είναι ο Ντρίσταν;"

"Πηγαίνει στο νοσοκομείο για να είναι με το φίλο του, Πωλίνα. Είναι ο πατέρας μου εδώ;" ρώτησε και η Πωλίνα ένευσε συνοφρυωμένη.
"Είναι στο γραφείο" είπε και η Αλίνα ανέβηκε πάνω πετώντας την τσάντα της στο κρεβάτι και μετά πήγε στο γραφείο του πατέρα της.
"Αλίνα;" απόρησε κι εκείνη στάθηκε μπροστά στην πόρτα του.
"Τι;"

"Γιατί είσαι εδώ;"

"Γιατί, γύρισα σπίτι μου; Να φύγω, λοιπόν;" τον ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια του.
"Πού είναι ο Ντρίσταν;"

"Στο νοσοκομείο" είπε και ο Τζορτζ συνοφρυώθηκε.
"Γιατί είναι στο νοσοκομείο; Πώς βρέθηκες εσύ εδώ;"

"Πάρε τον τηλέφωνο..." είπε και ο πατέρας της έσφιξε το σαγόνι του.
"Γιατί ήθελες να γυρίσεις σπίτι;"

"Επειδή έχω πονοκέφαλο, ήθελα να δώσω στα αγόρια λίγο χρόνο να μιλήσουν και πρέπει να προετοιμαστώ για απόψε. Έχω ραντεβού με τον κρυφό θαυμαστή μου, άφησε ένα σημείωμα στο ντουλάπι μου για να τον συναντήσω" είπε και ο πατέρας της σηκώθηκε όρθιος
"Δεν θα πας!" δήλωσε και η Αλίνα απλά χαμογέλασε.
"Δεν σε άκουσα, μπορείς να το επαναλάβεις;..." είπε με ένα διεστραμμένο χαμόγελο στα χείλη της.

"Εννοώ, γιατί να πας;" ρώτησε ο πατέρας της κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της.
"Επειδή πρώτα, μου αρέσει να τσιτώνω τον Ντρίσταν, έπρεπε να δεις το πρόσωπό του όταν του είπα ότι απόψε θα πρέπει να κάνει τη δουλειά του ως σωματοφύλακας. Επιπλέον, θα ήθελα πολύ να πιω λίγο αλκοόλ και επομένως, γιατί να μην πάω; Δεν είμαι κανενός η σύζυγος για να μένω κάθε μέρα στο σπίτι" δήλωσε κι ο πατέρας της κούνησε το κεφάλι του αγνοώντας την μπηχτή της.

"Έχεις δίκιο... Να πας και αν ο Ντρίσταν σου γκρινιάζει, πες του να με πάρει τηλέφωνο" είπε και εκείνη έφυγε πηγαίνοντας στο δωμάτιό της.
Δεν μπορείς να μου πεις κάτι άλλο αυτή τη στιγμή. Όχι όταν είμαι τόσο κοντά στο να φύγω από αυτό το σπίτι και το ξέρεις. Πρέπει να το παίξεις ηλίθιος και να αποδεχτείς οτιδήποτε πω.

"Θα κοιμηθώ μια-δυο ώρες. Μην με ενοχλήσετε" δήλωσε λίγο πριν κλείσει την πόρτα του δωματίου της, κλειδώνοντας την. Μπήκε στην ντουλάπα της περνώντας από το μυστικό πέρασμα προς τις κατακόμβες. Βγήκε στην επιφάνεια λαχανιασμένη αφού έπρεπε να σηκωθεί χρησιμοποιώντας το ένα της χέρι και αυτό την κούρασε αρκετά. Τράβηξε έναν κάδο απορριμμάτων κοντά στις σκάλες της εξόδου και τη στιγμή που μπήκε στην κρεβατοκάμαρα του Ντρίσταν, έκατσε στο κρεβάτι του με κομμένη ανάσα.
"Αυτό ήταν εξαντλητικό" αναστέναξε και μετά από δυο-τρεις ανάσες, κατέβηκε κάτω και πήγε στο δωμάτιο του εργαστηρίου του ανοίγοντας τον υπολογιστή.
Δεν έπρεπε να μου πεις τον κωδικό πρόσβασής σου μωρό μου. Γιατί πρέπει να ξέρω κάτι που δεν μου λες και μόνο έτσι θα είμαι σίγουρη.