Οι μέρες τους περνούσαν αργά, βασανιστικά αργά για τον Ντρίσταν και τα τραύματα του. Χρειάστηκαν σχεδόν δύο εβδομάδες μέχρι να επουλωθούν εξωτερικά οι πληγές του. Τότε ήταν που εκείνος και η Αλίνα επέστρεψαν πίσω στη Φιλαδέλφεια, η Πωλίνα τους καλωσόρισε χωρίς να γνωρίζει τι είχε συμβεί. Δεν είπε ούτε μια λέξη μετά την σύντομη εξήγηση που της έδωσε η Αλίνα και απλά πήγε στο δωμάτιό της.
Ο Τζορτζ τους άκουσε και βγήκε από το γραφείο του βλέποντας την Αλίνα να παρκάρει τον Ντρίσταν στην πολυθρόνα στο δωμάτιο της και εκείνον, συνοφρυωμένο, λόγω της κίνησής της.
"Κάτσε εδώ και διάβαζε, όπως κάνεις πάντα, ενώ εγώ θα φτιάχνω τα πράγματά μου" είπε και ο πατέρας της τότε χτύπησε την ανοιχτή πόρτα να για να δηλώσει τη παρουσία του. Η Αλίνα γύρισε και τον αντίκρισε με παγωμένη έκφραση, είχε σβήσει κάθε συναίσθημα από το πρόσωπό της."Φοβάμαι ότι η νύφη σου μπορεί να μαζεύει τα πράγματά της" σχολίασε κι εκείνος αναστέναξε.
"Ελάτε στο γραφείο μου, πρέπει να μιλήσουμε" είπε περπατώντας στο δωμάτιο απέναντι του διαδρόμου. Η Αλίνα πήρε μια βαθιά ανάσα και γύρισε πίσω κοιτάζοντας κάτω, αλλά ο Ντρίσταν ήταν ήδη στα πόδια του.
"Είναι εντάξει μωρό μου" είπε κι εκείνη χαμογέλασε κουνώντας απλά το κεφάλι της. Πήγαν στο γραφείο του και στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλο, σαν στρατιωτάκια."Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι το θέμα με τον Κάμντεν τζούνιορ έχει καλυφθεί, δεν θα ενοχλήσει κανέναν από εσάς" είπε και η Αλίνα γέλασε.
"Τον παντρεύομαι; Τι συμφωνία έκανες τώρα;"Αυτό δεν σε απασχολεί"
"Είμαι σίγουρη..." είπε ειρωνικά και χτυπούσε νευρικά το πέλμα του ποδιού της.
"Θα συνεχίσεις τα μαθήματά σου, έχεις ήδη χάσει πολλά" είπε και τότε ήταν που γέλασε αρκετά δυνατά.
"Περιμένω να ακούσω κάτι. Και δεν είμαι καν αυτή στην οποία θα έπρεπε να απευθύνεσαι" είπε, ο Τζορτζ τη κοίταζε συνοφρυωμένος, όπως και ο Ντρίσταν.
"Αλίνα..." ψέλλισε ο Ντρίσταν κι εκείνη χαμογέλασε. Ένα μεγάλο χαμόγελο απλωθηκε στο πρόσωπό της, σαν ζωγραφισμένο με μαύρη μπογιά γεμάτη κακή ενέργεια.
"Ζήτα συγγνώμη" είπε στον πατέρα της και ο Ντρίσταν τη κοίταξε άφωνος.
"Είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις""Λυπάμαι" είπε απλά και η Αλίνα χαμογέλασε πλατύτερα, σταυρώνοντας τα χέρια της.
"Τέλεια. Τώρα, πες το ξανά και να το εννοείς" είπε ξανά, σπρώχνοντάς τον στα άκρα.
"Αλίνα..." ο Ντρίσταν μουρμούρισε ανήσυχος για την κατάληξη, αλλά εκείνη δεν πήρε το βλέμμα της από του πατέρα της.
"Λυπάμαι που σε πυροβόλησα" είπε ο Τζορτζ και η Αλίνα κούνησε το κεφάλι της.
"Η συγγνώμη έγινε δεκτή" μουρμούρισε αμήχανα ο Ντρίσταν.
VOCÊ ESTÁ LENDO
𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮
Ficção Adolescente𝐃𝐢𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐦𝐞 𝐝𝐮𝐞𝐭. 𝐁𝐨𝐨𝐤 𝐨𝐧𝐞. #frenemiestolovers. Εκείνη ήταν ειρήνη, εκείνος ήταν πόλεμος, εκείνη ήταν αγάπη, εκείνος ήταν μίσος. Μαζί ήταν το χάος με τα αστέρια. Η Αλίνα και ο Ντρίσταν, δύο αντίθετα, αντίθετα σε όλα, αντίθετα στ...