𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

87. Είναι ο κόσμος μας τώρα.

Εν τω μεταξύ.

'"Γιατί με παίρνεις τόσο σύντομα;"' ρώτησε ο Σαμ και εκείνη γέλασε υστερικά.

'"Δεν με νοιάζει πού είσαι και τι κάνεις. Σε μισή ώρα θέλω να είσαι ένα τετράγωνο μακριά απ' το σπίτι μου να με περιμένεις"'

'"Αλίνα..."'

'"Είσαι ο μοναδικός που θα με καταλάβει Σαμ και το χρειάζομαι αλλιώς θα τρελαθώ εδώ μέσα!"' δήλωσε ταραγμένη κι εκείνος αναστέναξε.

'"Ο Ντρίσταν;"'

'"Με τρελαίνει!"'

'"Εντάξει, εντάξει θα σε περιμένω"' υποχώρησε κι εκείνη ανέπνευσε πιο χαλαρά.

'"Ευχαριστώ, και εννοείται δεν θα πεις λέξη στον Ντρίσταν. Με έχει κλειδώσει στο δωμάτιο θα μάθει ότι λείπω αργότερα"'

'"Ναι, εντάξει, υποθέτω"' μουρμούρισε και το έκλεισαν.

Η Αλίνα φόρεσε τη ζακέτα της αφού είχε ξεκινήσει η αύξηση της θερμοκρασίας και τα θερμά βράδια, και δεν πήρε τίποτα' παραπάνω μαζί της. Άνοιξε την ντουλάπα της και έσυρε το πίσω μέρος της περνώντας από το μυστικό πέρασμα. Περπάτησε στις κατακόμβες ώσπου ανέβηκε στην επιφάνεια κοντά στο σπίτι του Ντρίσταν και περπάτησε στη γωνία περιμένοντας τον Σαμ.

Εμφανίστηκε με το αυτοκίνητο και εκείνη μπήκε βυθίζοντας τον εαυτό της στο κάθισμα.
"Είναι πραγματικά τόσο άσχημα τα πράγματα;"

"Μου αγοράζεις ένα ποτό και ίσως άλλο ένα μετά" είπε κι εκείνος την κοίταξε ελαφρώς τρομοκρατημένος.
"Εντάξει, καλύτερα να αρχίσεις να μιλάς"

"Κράτησα όπλο προς τον μπαμπά μου που κρατούσε όπλο προς τον Ντρίσταν" είπε και ο Σαμ κράτησε την ανάσα του.
"Ουάου" ψέλλισε και εκείνη αναστέναξε.
"Γιατί ξαφνιάστηκες; Ποιος δεν ήξερε ότι αυτό θα ήταν το επόμενο πράγμα που θα συνέβαινε; Μην προσποιείσαι ότι είσαι έκπληκτος. Ξέρω περισσότερα από όσα νομίζεις ότι ξέρω"

"Ακούγεται κάπως τρομακτικό αυτό που μόλις είπες" μουρμούρισε και εκείνη αναστέναξε απογοητευμένη.
"Κάνει σαν να είναι όλα καλά, κάνει σαν να μην τον πυροβόλησε ο πατέρας μου δύο φορές, εξαιτίας μου. Νοιάζεται περισσότερο για μένα παρά για τον εαυτό του και δεν το αντέχω αυτό. Με τρελαίνει, θέλω να τον χτυπήσω, να φώναξω μες στο πρόσωπό του"

"Σε αγαπάει, το ξέρεις"

"Ο πατέρας μου τον πυροβόλησε, Σαμ. Με ένα αληθινό όπλο και δύο πραγματικές σφαίρες" είπε και δάκρυα έπεφταν στα μάτια της καθώς και η φωνή της άρχισε να πνίγεται σ' αυτά.
"Είναι ακόμα εδώ και μιλάει στον πατέρα μου σαν να μην συνέβη τίποτα και το επόμενο πράγμα που ξέρω είναι ο πατέρας μου να λέει ότι δεν έχει πρόβλημα να κανονίσει κόσμος, όπως ακριβώς κάνει ο Ντρίσταν. Τώρα, αυτό δεν είναι το σημείο όπου με φρικάρει, παραδόξως δεν το κάνει, όχι. Τρελαίνομαι γιατί θέλει να κάνει το ίδιο με εμένα" είπε σκουπίζοντας τα δάκρυα καθώς γελούσε με την ειρωνεία.
"Ο Ντρίσταν;"