28. Κοίτα με.

488 33 1
                                    

"Λοιπόν; αυτό πώς σου φαίνεται;" τον ρώτησε για ένα μπλε κορσέ κι εκείνος είχε κάτσει σ' ένα σκαμπό κοιτώντας την βαριεστημένος.
"Είναι μπλε, ταιριάζει για τον χαρακτήρα σου"

"Τι έχει ο χαρακτήρας μου;"

"Εννοούσα τη Χιονάτη"

"Ναι αλλά ποιο να κρατήσω, αυτό ή το προηγούμενο;" τον ρώτησε κρατώντας το προηγούμενο μπλουζάκι στο χέρι της.
"Αυτό που φοράς είναι πολύ ανοιχτό και ο καθένας που είναι πιο ψηλός από σένα μπορεί να σε περάσει από ακτινογραφία θώρακος χωρίς καν απαραίτητα να στέκεται δίπλα σου"

"Ντρίσταν, με οτιδήποτε μπλουζάκι κι αν φορέσω που δεν είναι ζιβάγκο αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας. Εγώ σε ρώτησα ποιο δείχνει καλύτερα πάνω μου"

"Αυτό, κολακεύει τα κόκκαλα στους ώμους σου και έχει πιο ωραία γραμμή, το άλλο δεν εφάρμοζε τόσο καλά" της απάντησε κι εκείνη ευχαριστημένη πήγε στην υπάλληλο ζητώντας της μια μακριά κίτρινη μεταξωτή φούστα όμως τζίφος.

"Σήκω, θα πάμε αλλού" ενημέρωσε τον Ντρίσταν κι εκείνος σηκώθηκε απότομα και στάθηκε μπροστά της.
"Δεν θα βγεις έξω φορώντας το έτσι;" τη ρώτησε κι η Αλίνα τον κοίταξε για λίγο κι ύστερα χαμογέλασε.
"Ντρίσταν, εκτιμώ την... ανησυχία σου, είναι πραγματικά συγκινητικό. Αλλά δεν θα μου πεις τι να φορέσω, κανείς δεν το κάνει αυτό, ούτε καν και ο πατέρας μου"

"Λοιπόν, πριγκίπισσα, δεν είμαι ο πατέρας σου. Αλλά είμαι εγώ, και δεν μπορείς να πας πουθενά χωρίς εμένα, οπότε αν θέλεις να πας κάπου, άλλαξε και μετά θα φύγουμε"

"Αλήθεια τώρα;" μουρμούρισε σταυρώνοντας τα χέρια της και εκείνος ένευσε καταφατικά κοιτώντας τριγύρω αποφεύγοντας να την κοιτάξει.
"Θα το φορέσω απόψε, τι διαφορά έχει αν το φορέσω τώρα;" τον ρώτησε κι εκείνος έστρεψε το βλέμμα του στο δικό της.
"Τώρα είναι το έντονο φως της ημέρας, απόψε στο πάρτι δεν θα υπάρχουν φώτα, οπότε θα είναι λιγότερα τα μάτια πάνω σου"

"Δεν με νοιάζει αν θα με κοιτάξουν, πιθανόν να κάνω τη μέρα κάποιου πιο χαρούμενη. Δεν συμφωνείς;" είπε και ο Ντρίσταν πήρε τα μάτια του από πάνω της γιατί αν κοίταζε κάπου πιο χαμηλά από τα μάτια της θα υπήρχε πρόβλημα.

"Τι έγινε Ντρίσταν; γιατί δεν με κοιτάς;" τον πείραζε και εκείνος πήρε τη ζακέτα της περνώντας την γύρω της.
"Μη με προκαλείς έτσι..." μουρμούρισε φεύγοντας πρώτος κι εκείνη στάθηκε εκεί χαμογελώντας ύπουλα.
Εντάξει, ένας τρόπος για να σε κάνω να με δεις ως γυναίκα είναι να σε ανάψω. Εσύ είσαι άντρας κι εγώ γυναίκα, καυτή, θα λυγίσεις.

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Where stories live. Discover now