𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

70. Με φώναξες.

Αργότερα μετά από έναν σύντομο ύπνο, ο Ντρίσταν σηκώθηκε και ντύθηκε κατεβαίνοντας κάτω βρίσκοντας τον Σαμ στην κουζίνα να φτιάχνει καφέ και τη στιγμή που τον είδε, ο Σαμ πήρε ένα πορτοκάλι από το μπολ με τα φρούτα και του το πέταξε.
"Αου..." μουρμούρισε ο Ντρίσταν αφού τον πέτυχε στον ώμο και έπιασε το πορτοκάλι από το πάτωμα.
"Είσαι απαίσιος! Και αυτή, είστε και οι δύο απαίσιοι"

"Έλα, ήμασταν ήσυχοι" είπε και τότε ο Σαμ άρπαξε ένα μήλο πετώντας του πάνω του, αλλά ο Ντρίσταν το έπιασε και άρχισε να το τρώει.
"Πώς πήγε χθες το βράδυ;"

"Μια πλήρης καταστροφή. Έχουν ακόμα τον Λόγκαν, αμφιβάλλω ότι είναι ζωντανός όμως, και χθες το βράδυ, ο αγαπητός Ίαν με τον Τζερ έριξαν βενζίνη και έβαλαν φωτιά στο μελλοντικό εργοστάσιο ουίσκι. Βέβαια την σβήσαμε πριν γίνει κάποια ζημιά" είπε εξουθενωμένος και ο Ντρίσταν συνοφρυώθηκε ελέγχοντας τον.
"Είσαι καλά;" Ρώτησε και ο Σαμ γέλασε.
"Όχι. Είμαι κουρασμένος, εξαντλημένος, τσακώθηκα με την κοπέλα μου, παραλίγο να γίνω μπάρμπεκιου, μένω σε δύο μαθήματα, νομίζω ότι θα τα παρατήσω σε αυτό το σημείο... Θέλεις να συνεχίσω;" Είπε με μια ανάσα και η Αλίνα εμφανίστηκε συνοφρυωμένη και κάρφωσε το βλέμμα της στον Σαμ.
"Τέλεια..." μουρμούρισε και ο Ντρίσταν δεν είπε τίποτα. Πήγε κατευθείαν προς το μέρος του και τον αγκάλιασε από πίσω, τυλίγοντας τα χέρια της γύρω από τους ώμους του. Εκείνος της κράτησε τα χέρια και αναστέναξε.
"Δεν ξέρεις ότι είναι κακό να κρυφακούς;" Είπε και εκείνη τον κράτησε εκεί.
"Θα είναι εντάξει" είπε και εκείνος γέλασε.
"Εύκολο για σένα να το λες, πριν λίγο ήσουν στα σύννεφα" είπε και εκείνη γέλασε.
"Μόνο εμείς μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας, Σάμι..." είπε και εκείνος γύρισε να την κοιτάξει.

"Έτσι τον έκανες να παραιτηθεί από την πραγματική του δουλειά;" Ρώτησε και εκείνη χαμογέλασε.
"Είναι πιο χαρούμενος; Πιστεύω ότι είναι. Είναι πιο ήρεμος από σένα αυτή τη στιγμή; Πιστεύω ότι είναι. Λοιπόν, ποιος περνάει καλύτερα;" είπε η Αλίνα και άρχισαν και οι δύο να κοιτάζουν τον Ντρίσταν.
"Το να παραιτηθεί δεν είναι επιλογή και το ξέρει κι εκείνος" είπε ο Σαμ και ο Ντρίσταν μόρφασε.
"Σταμάτα να είσαι μωρό τότε" τόνισε η Αλίνα και φίλησε το μάγουλό του αφήνοντάς τον.

"Κάτσε, θα σου φτιάξω καφέ" της είπε ο Ντρίσταν και εκείνη χαμογέλασε κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο τον συννεφιασμένο ουρανό και μετά είδε τον ταχυδρόμο να ρίχνει την αλληλογραφία στο δρόμο αντί για το γραμματοκιβώτιο.
"Πάω να μαζέψω την αλληλογραφία, αυτός ο ταχυδρόμος βαριέται να κάνει ένα ακόμη βήμα" είπε και βγήκε έξω. Ο Ντρίσταν τελείωσε τον καφέ της αλλά έμεινε ακίνητος όταν επεξεργάστηκε καλύτερα την πληροφορία.
"Είναι μεσημέρι..." μουρμούρισε ο Σαμ συνοφρυωμένος.
"Έρχεται ο ταχυδρόμος το μεσημέρι;" Αναρωτήθηκε και ο Ντρίσταν άφησε τη κούπα βγαίνοντας έξω τρέχοντας μόνο και μόνο για να τη δει να τη σέρνουν σε ένα αυτοκίνητο και εκείνη ούρλιαξε το όνομά του. Ο Ντρίσταν έτρεξε προς το αυτοκίνητο αλλά ήταν θέμα δευτερολέπτων να φύγουν με μεγάλη ταχύτητα και εκείνος απλά στάθηκε εκεί βλέποντας την Αλίνα να χτυπά το τζάμι στην πίσω πλευρά του αυτοκινήτου.
"Γαμώ..." Ο Σαμ ανέπνευσε και έτρεξε προς το μέρος του, τραβώντας τον στο πλάι προτού τον παρασύρει άλλο αυτοκίνητο.
"Θα την πάρουμε πίσω... Ντρίσταν! Ντρίσταν, κοίτα με" είπε σε αυτόν που κοίταζε ακόμα προς αυτήν την κατεύθυνση παγωμένος.
"Θα την πάρουμε, ξέρουμε πού πάει. Θα είναι εντάξει" του έλεγε και το μόνο που εκείνος έκανε ήταν απλώς να κουνήσει καταφατικά το κεφάλι...