34. Το φιλικό σου ενδιαφέρον.

416 31 2
                                    

Ήταν στο κρεβάτι και καθόταν εκεί διαβάζοντας το βιβλίο του όταν άκουσε την Αλίνα να μουρμουρίζει στον ύπνο της, όμως όχι για πολύ αφού ξύπνησε, κάπως απότομα. Σηκώθηκε καθιστή πετώντας τα σκεπάσματα μακριά της νευρικά. Έμεινε καθιστή στην πάνω μεριά του κρεβατιού και ακούμπησε τη πλάτη της πίσω στον τοίχο.

Ο Ντρίσταν την κοιτούσε παραξενευμένος όμως εκείνη έμοιαζε να μην το έχει συνειδητοποιήσει.
"Είσαι εντάξει;" τη ρώτησε αλλά εκείνη δεν του απάντησε, ούτε καν που ασχολήθηκε. Ο Ντρίσταν σηκώθηκε καθιστός κοιτώντας την, έμοιαζε σαν χαμένη, κουνούσε το χέρι του μπροστά της όμως εκείνη δεν αντιδρούσε έτσι τραβήχτηκε προς τα πίσω πιάνοντας το κινητό του. Πήρε την Πωλίνα και περίμενε να το σηκώσει, ωστόσο η Αλίνα ήταν έτοιμη να σηκωθεί χωρίς να επικοινωνεί με το περιβάλλον.
'"Ναι..."'

'"Τι κάνω σε περίπτωση που η Αλίνα υπνοβατεί;"' τη ρώτησε βλέποντας την Αλίνα να σηκώνεται έτοιμη να πάει στην πόρτα.

'"Υπνοβατεί; βάλε την στο κρεβάτι αν έχει σηκωθεί, προσπάθησε να μην την ξυπνήσεις γιατί τρομάζει, και βάλε την να ξαπλώσει για να κοιμηθεί"' του απάντησε και εκείνος το έκλεισε τρέχοντας σ' εκείνη πριν καταφέρει να βγει έξω από το δωμάτιο.

Έπιασε το χέρι της τραβώντας την αργά από την πόρτα προσπαθώντας να την πάει πίσω στο κρεβάτι. Εκείνη έκατσε όμως δεν ξάπλωσε, για λίγο ήταν εκεί καθιστή και ο Ντρίσταν είχε μείνει γονατιστός μπροστά της για να μην ξανά σηκωθεί. Ξαφνικά εκείνη άρχισε να δακρύζει, και σύντομα έβαλε τα κλάματα.
"Νερό" ψέλλισε μέσα στα κλάματα της κι ο Ντρίσταν χωρίς να ξέρει τι να κάνει έφερε κοντά της ένα μπουκαλάκι αφήνοντας το στο χέρι της όμως εκείνη τότε άρχισε να κλαίει περισσότερο και με λυγμούς.
Τι στο καλό έπαθες;

Άφησε το νερό και την κράτησε στην αγκαλιά του τρίβοντας την πλάτη της.
"Πονάει" έλεγε και στη συνέχεια άπλωσε το χέρι της κρατώντας την μπλούζα του σφιχτά στη λαβή της. Ο Ντρίσταν δεν είπε τίποτα, συνέχισε να την κρατάει κοντά του μέχρι να ηρεμήσει.
Τι σε κάνει να κλαις στον ύπνο σου; Ή ποιος... Φοβάμαι την απάντηση σε αυτή την ερώτηση, γιατί υπάρχει ένα άτομο που φοβάσαι πολύ... Εγώ.

Αργότερα, αποκοιμήθηκε ξανά εκεί στην αγκαλιά του, οπότε την έβαλε να ξαπλώσει κανονικά στο κρεβάτι και όταν την σκέπαζε εκείνη έπιασε το χέρι του στον ύπνο της.
Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα στη ζωή μου, ούτε ένα πράγμα. Αλλά μετανιώνω μόνο για εκείνο το βράδυ. Γιατί αν δεν ήσουν ποτέ εκεί, εγώ δεν θα ήμουν εδώ τώρα, δίπλα σου. Με κάνεις επικίνδυνα προστατευτικό απέναντί σου, γιατί έχω δύναμη πάνω σου που κανείς άλλος δεν έχει...

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Donde viven las historias. Descúbrelo ahora