𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

36. Θέλω να σε φιλήσω.

Το επόμενο πρωί τους βρήκε, μπλεγμένους μεταξύ τους και με τα σεντόνια, σαν να είχαν μια άγρια νύχτα. Ο Ντρίσταν ξύπνησε πρώτος και προσπάθησε να κινηθεί όταν συνειδητοποίησε την κατάστασή τους. Δεν έκανε τίποτα αντ' αυτού. Απλά άρχισε να κουνά το χέρι του στην πλάτη της.

Τι τρέχει με σένα και με κρατάς απασχολημένο ακόμα και στον ύπνο μου;

Τότε ξαφνικά, η Αλίνα έβγαλε έναν ήχο στον ύπνο της, και ακούστηκε σαν να έκλαιγε.
"Έι..." ο Ντρίσταν προσπάθησε να την ξυπνήσει μετακινώντας τα μαλλιά από το πρόσωπό της και το έκανε. Εκείνη ξύπνησε κοιτώντας τον για λίγο και μετά χαμογέλασε.
Γιατί χαμογελάς;...

"Είσαι καλά;"

"Μχμ..." μουρμούρισε, θάβοντας το πρόσωπό της στο λαιμό του και πάλι.
Θέλω να σε φιλήσω πολύ άσχημα, στα μάγουλά, στα χείλη, στο λαιμό, όπου φτάνουν τα χείλη μου.

"Έβλεπες εφιάλτη;" τη ρώτησε κι εκείνη τον κοίταξε απορημένη.
"Δεν θυμάμαι" του απάντησε και άρχισε να τεντώνεται έτσι η μπλούζα της ανέβηκε λίγο. Ο Ντρίσταν έβαλε το χέρι του στην κοιλιά της χαμηλώνοντας ελάχιστα με τα δάχτυλα του το λάστιχο της πιτζάμας της. Η Αλίνα δεν έκανε τίποτα, κράτησε απλά την αναπνοή της και τον κοιτούσε στα μάτια όσο τα δάχτυλά του έρχονταν σ' επαφή με το δέρμα της.
"Γιατί να βάλεις σκουλαρίκι σε ένα μέρος που κανείς δεν το βλέπει;" τη ρώτησε βλέποντας το σκουλαρίκι στον αφαλό της κι εκείνη μειδίασε.
"Δεν το έκανα έτσι ώστε να το βλέπουν οι άλλοι, το έκανα για μένα"

"Σωστή απάντηση" μουρμούρισε κι εκείνη γέλασε.
"Εσύ γιατί δεν έχεις;"

"Έχω σκουλαρίκι"

"Πού;" Ρώτησε περίεργη κοιτώντας στα αυτιά του αλλά εκείνος χαμογέλασε.
"Πιο χαμηλά από τον αφαλό μου" της απάντησε κι εκείνη συνοφρυώθηκε.
"Στο δέρμα σου;" αναρωτήθηκε ξαφνιασμένη, ο Ντρίσταν μειδίασε με την έκφραση της νεύοντας καταφατικά.
"Ναι"

"Ω, μπορώ να δω;" ρώτησε με ενθουσιασμό κι εκείνος ένευσε αρνητικά.
"Γιατί όχι;"

"Μέτρα μια παλάμη κάτω από τον αφαλό σου και θα δεις γιατί" της είπε κι εκείνη έβαλε το χέρι στην κοιλιά της συνειδητοποιώντας το μέρος στο οποίο αναφερόταν.
"Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Αυτό θα ήταν άβολο" είπε και ο Ντρίσταν γέλασε κοιτώντας τα μάγουλά της που έγιναν κόκκινα.
"Δεν σε πονάει;" τον ρώτησε κι εκείνος ένευσε αρνητικά.
"Τις περισσότερες φορές ξεχνάω ότι υπάρχει" της απάντησε και τότε χτύπησε η πόρτα. Σηκώθηκε η Αλίνα ανοίγοντας και αντίκρισε τον Σαμ κρατώντας το λαπτοπ στα χέρια του.
"Καλημέρα Αλίνα, ξύπνησε ο Ντρίσταν;"