𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

103. Μεθυσμένος από έρωτα.

Μετά από το πολύ ωραίο δείπνο, αποχαιρέτησαν την οικογένεια και πήραν ταξί επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο. Μόλις μπήκαν στο δωμάτιο τους η Αλίνα έκατσε στο κρεβάτι ξαπλώνοντας πίσω με τα πόδια της να κρέμονται κάτω.
"Δεν είμαι καλά..." μουρμούρισε και ξανά σηκώθηκε καθιστή βάζοντας τα χέρια στην κοιλιά της.
"Έφαγες τρία γεμάτα πιάτα, δεν σε έχω ξανά δει να τρως τόσο πολύ" μουρμούρισε ο Ντρίσταν κι εκείνη συνοφρυώθηκε κοιτώντας το πάτωμα όμως σηκώθηκε και πήγε προς το μπαλκόνι όπου ο Ντρίσταν ήταν έξω, καθιστός σε μια καρέκλα. Κοίταξε την αχνή αντανάκλαση της στο τζάμι της πόρτας και της κόπηκε η ανάσα.

"Έφαγα τρία πιάτα..." μουρμούρισε στον εαυτό της και δάκρυα γέμισαν τα μάτια της.
"Μωρό μου... έλα λίγο έξω" τη φώναξε ο Ντρίσταν αλλά εκείνη με κοφτή ανάσα έτρεξε στο μπάνιο βγάζοντας ό,τι είχε φάει. Αφού πλύθηκε βουρτσίζοντας τα δόντια της για αρκετή ώρα, στάθηκε κοιτώντας τον καθρέφτη όμως αυτό έκανε τα μάτια της να δακρύζουν ξανά. Ο Ντρίσταν την πλησίασε και έπιασε το χέρι της τραβώντας την έξω στο μπαλκόνι για να πάρει καθαρό αέρα.

"Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει..." ψέλλισε κι εκείνος έκατσε στην καρέκλα βάζοντας την στη ποδιά του.
"Μίλα μου..."

"Είναι σαν να θέλω να φάω τα πάντα και μετά να μην θέλω τίποτα" Μουρμούρισε κι εκείνος την αγκάλιασε βάζοντας το πρόσωπό του στον ώμο της.
"Δεδομένου, ότι, όταν είσαι στεναχωρημένη, δεν θες να αγγίζεις φαγητό, πιστεύω ότι το να έχεις όρεξη να τρως, σημαίνει ότι είσαι πάρα πολύ χαρούμενη" είπε κι εκείνη άρχισε να κλαίει.
"Μωρό μου..."

"Έχω παχύνει..." είπε με λυγμούς και ο Ντρίσταν τη σήκωσε πηγαίνοντας μέσα στο δωμάτιο. Την άφησε όρθια και στάθηκε δίπλα της κρατώντας το πρόσωπό της ψηλά για να τον κοιτάει.
"Το σώμα σου είναι ακριβώς όπως όταν σε γνώρισα, αλλά ακόμα και να μην ήταν, γιατί να είναι κακό τα παραπάνω κιλά;" τη ρώτησε και το χείλος της έτρεμε.
"Δεν τα θέλω" ψέλλισε έτσι κι εκείνος κούνησε το κεφάλι του.
"Είναι εντάξει. Κατανοητό να μην τα θες, όμως το να μην τρως δεν είναι η λύση, όπως επίσης δεν είναι λύση να τρως και να το βγάζεις μετά" της είπε ήρεμος μ' ένα ελαφρύ χαμόγελο στα χείλη του κι εκείνη σκούπισε τα μάγουλα της.

"Μ' αγαπάς ακόμα;" τον ρώτησε κι εκείνος γέλασε φιλώντας τη.
"Σ'αγαπώ πάρα πολύ. Γι' αυτό που έκανες σήμερα, γι' αυτόν που με κάνεις να γίνομαι... Σ' αγαπώ για τόσους πολλούς λόγους" ψέλλισε στα χείλη της κι εκείνη τον φίλησε κρατώντας τον από το πουκάμισο του, όμως απομακρύνθηκε απότομα.
"Κάτι δεν πάει καλά μαζί μου..." ψέλλισε κι ο Ντρίσταν συνοφρυώθηκε.
"Τι συνέβη;"