51. Αγκάθια.

480 33 3
                                    

Αργότερα, η Αλίνα κατέβηκε κάτω στην κουζίνα βάζοντας να πιει λίγο γάλα και είδε από το παράθυρο τον Ντρίσταν να πλησιάζει προς την πόρτα. Πήρε μερικές ανάσες και άφησε το ποτήρι στο τραπέζι.
Δεν θα θυμάται, πρέπει να είμαι χαλαρή. Μπορώ να το κάνω αυτό...

"Καλημέρα σου" την τρόμαξε αφού δεν άκουσε ποτέ την πόρτα, ούτε τα βήματα του.
"Καλημέρα, πάω να πάρω την τσάντα μου και φύγαμε" δήλωσε ανεβαίνοντας πάνω στο δωμάτιο της.

Το μωρό μου...
Κούνησε το κεφάλι της για να διώξει τον ήχο που έδωσε η φωνή του σ' αυτή τη λέξη και πήρε την τσάντα της κατεβαίνοντας ξανά κάτω. Έφτασαν στη σχολή που ήταν ανοιχτή λόγω της βιβλιοθήκης και της περιόδου εξεταστικής που ερχόταν σε λίγες μέρες. Πήγαν κατευθείαν στην καφετέρια και ο Ντρίσταν πήγε κι έκατσε ενώ η Αλίνα περίμενε να πάρει κάτι.
"Η Αλίνα μου είπε ότι ήσουν μεθυσμένος χθες το βράδυ" ανέφερε ο Σαμ αφού ήταν μόνο οι δυο τους.
"Ό,τι ήπια ήταν στο σπίτι της Τζεν και τίποτα παραπάνω. Αλλά έπρεπε να την κάνω να πιστέψει ότι ήμουν λιώμα" είπε στον Σαμ κι εκείνος τον κοιτούσε συνοφρυωμένος με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του κι ένα μειδίαμα να αχνό-φαίνεται στα χείλη του.
"Και γιατί να το κάνεις αυτό;"

"Τη φίλησα, τη νύχτα του γάμου. Όταν την πήγα σπίτι. Με οδήγησε στην τρέλα και απλά τη φίλησα τόσο απότομα που απλά στάθηκε εκεί έκπληκτη. Έπρεπε να ξέρω ποια θα ήταν η αντίδρασή της αν δεν ήταν έκπληξη" μουρμούρισε και ο Σαμ χαμογέλασε μ' ευχαρίστηση.

"Καλημέρα Σαμ. Πώς είσαι;" πλησίασε η Αλίνα στο τραπέζι αφήνοντας τα μπισκότα που πήρε και έδωσε στον Ντρίσταν ένα ποτήρι με καφέ.
"Είμαι καλά, εσύ;" της απάντησε παρατηρώντας τις κινήσεις της.
"Καλά... Κάτι μου λέει ότι τα χρειάζεσαι" είπε στον Ντρίσταν αφού απάντησε στον Σαμ.
"Ευχαριστώ" είπε και σηκώθηκε να πάρει νερό.
"Είπε κάτι για χθες;" Η Αλίνα ρώτησε τον Σαμ αρκετά νευρική.
"Όχι, γιατί να το κάνει;" τη ρώτησε μειδιώντας ύπουλα.
"Δεν σου είπε τον λόγο που ήπιε;"

"Και πάλι, όχι. Γιατί να το κάνει;"

"Διότι είναι ο καλύτερός σου φίλος. Τα λέτε όλα" μουρμούρισε κι ο Σαμ γέλασε.
"Αν λέμε τα πάντα ο ένας στον άλλο, τότε θα πρέπει να γνωρίζει για τα συναισθήματά σου, αλλά ξέρει; Όχι" της απάντησε κι εκείνη δεν μπορούσε να πει κάτι παραπάνω αφού επέστρεψε ο Ντρίσταν.
"Πού είναι ο Γουίλ;" 

"Δεν θα έρθει σήμερα, κάτι προέκυψε"

Δεν θυμάται, είναι προφανές. Όμως δεν ανησυχώ ακόμα κι αν θυμηθεί. Έχω τελειώσει με την αναμονή. Τον θέλω με κάθε δυνατό τρόπο. Και δεν νομίζω ότι είμαι μόνο εγώ πια. Αυτά τα φιλιά ήταν αρκετά και ήταν γεμάτα. Τα ένιωσα. Τον ένιωσα μέσα απ' αυτά.

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Donde viven las historias. Descúbrelo ahora