𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

75. Ποια οικογένεια;

Φτάνοντας στο πάρτι, η Αλίνα κρατούσε τον Ντρίσταν αγκαζέ και όταν είδε όλο τον κόσμο τον κράτησε λίγο πιο σφιχτά.
"Υπάρχει πολύς κόσμος εδώ" μουρμούρισε και εκείνος αναστέναξε.
"Όποτε θέλεις να φύγεις πες μου, ή αν κρυώνεις" είπε και εκείνη του χαμογέλασε με την ανησυχία του, αφού αποφάσισε να φορέσει μια κοντή μαύρη γούνα. Στη συνέχεια έκαναν μερικές βόλτες στο μέρος, προσπαθώντας να αποφύγουν να μιλήσουν με όλους.
"Μπορώ να πιώ ή θα με σταματήσεις;" τον ρώτησε και εκείνος χαμογέλασε.
"Μπορείς να πιεις, θα σε σταματήσω όταν αρχίσεις να πίνεις σαν να είναι νερό" είπε και η Αλίνα πήρε ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι της.

"Έτσι είναι να δουλεύεις με τον Ρόμπερτσον;" ρώτησε συνοφρυωμένη κοιτάζοντας όλους αυτούς τους άγνωστους γύρω.
"Διατάζει και όλοι οι άλλοι πρέπει να ακολουθήσουν;" τελείωσε την ερώτησή της κοιτάζοντάς τον και ο Ντρίσταν κούνησε το κεφάλι του.
"Έτσι είναι τις περισσότερες φορές"

"Είμαι περίεργη, γιατί δουλεύεις γι' αυτόν;"

"Τι εννοείς, γιατί;"

"Εννοώ, γιατί δουλεύεις γι' αυτόν, ή, γιατί κάνεις οτιδήποτε σου λέει;" είπε είδε τον Ντρίσταν σκεπτικό.
"Λοιπόν, και ξέρουμε πολλά πράγματα ο ένας για τον άλλον που θα μπορούσαν να μας φέρουν σε μπελάδες"

"Ώστε, θα μπορούσες να τον βάλεις στη φυλακή, αν το ήθελες;" ρώτησε απότομα και λίγο πιο δυνατά, σχεδόν με ενθουσιασμό.
"Ναι, θα μπορούσα και τότε θα ήμασταν συγκρατούμενοι" απάντησε και η Αλίνα αναστέναξε πίνοντας τη σαμπάνια της.
"Άβολο" μουρμούρισε και ο Ντρίσταν την κοίταξε με δέος.
"Να πάρει..." είπε και πήρε το χέρι της τραβώντας την μακριά από την αίθουσα και έκλεισε το ακουστικό του κόβοντας την επικοινωνία με τον Σαμ.

"Μίλα!" είπε σταυρώνοντας τα χέρια του.
"Τι θέλεις να πω;" ρώτησε παρόλο που ήξερε ακριβώς τι ήθελε να ακούσει.
"Ποτέ δεν μου έχεις κάνει τέτοιες ερωτήσεις πριν. Και είσαι πολύ σοβαρή πράγμα που με κάνει να σκεφτώ μόνο ένα πράγμα. Κάτι κρύβεις" είπε και εκείνη χαμογέλασε.
"Δεν κρύβω τίποτα. Είμαι απλά περίεργη, γιατί τον αφήνεις να ελέγχει τη ζωή σου; Δηλαδή, εγώ είμαι τόσο τυχερή που είμαι κόρη του, δεν μπορώ να το βοηθήσω. Εσύ γιατί το κάνεις;"

"Έκανα... Το, έκανα. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά τον ξέκοψα, εξαιτίας σου" απάντησε έντονα, ήταν εμφανές ότι τον πείραξε όμως η Αλίνα δεν απάντησε αμέσως.
"Διάολε, όχι εξαιτίας σου. Ήσουν απλώς η αιτία που έπρεπε να το κάνω αυτό, για μένα" συμπλήρωσε και τότε η Αλίνα έκανε ένα βήμα πιο κοντά, κρατώντας του το χέρι.
"Με αγαπάς ακόμη;" ρώτησε εκείνη και της χαμογέλασε κουνώντας το κεφάλι του.
"Φυσικά και σε αγαπώ. Αλλά ανησυχώ επίσης, δεν ρωτάς πράγματα μόνο για να μάθεις την απάντηση. Σκέφτεσαι πολλά πράγματα και αυτό με τρομάζει"