𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

79. Πρωινά και βράδια.

Το επόμενο πρωί δεν ήταν πολύ διαφορετικό από το χτεσινό βράδυ. Η Αλίνα ξύπνησε με πυρετό και πολύ οδυνηρές κράμπες από την περίοδό της. Δεν μπορούσε να σηκωθεί κι έτσι έμεινε στο κρεβάτι κοιτάζοντας το δαχτυλίδι στο δάχτυλό της. Η Πωλίνα χτύπησε και μπήκε στο δωμάτιό της με ένα δίσκο στα χέρια της, αφήνοντάς τον στο κομοδίνο λίγο πριν καθίσει δίπλα της.
"Πώς είσαι γλυκιά μου;" τη ρώτησε ανήσυχη κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της.

"Θα ζήσω" είπε χαμογελώντας και σηκώθηκε καθισμένη στο κρεβάτι.
"Έκλεισα ραντεβού με τη γιατρό σου, αφού κυρία μου, δεν μου είπες να το κάνω νωρίτερα" την μάλωσε και η Αλίνα χαμογέλασε.
"Το να περνάω μήνες χωρίς περίοδο θα έπρεπε να με ενοχλεί;" μουρμούρισε και η Πωλίνα αναστέναξε πριν βάλει το δίσκο στα πόδια της.
"Αλίνα... Πότε ήταν η τελευταία φορά;"

"Κάποια στιγμή τον Νοέμβριο" είπε και το σαγόνι της Πωλίνας έπεσε διάπλατα.
"Σε αυτό το σημείο δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχώ γιατί μπορεί να χρειαστεί να πάρεις ξανά χάπια ή επειδή μπορεί να είσαι έγκυος" αναστέναξε και η Αλίνα κούνησε το κεφάλι της.
"Χρησιμοποιούμε προστασία αν σε ανακουφίζει αυτό" μουρμούρισε, παίρνοντας την κούπα στο χέρι της και ήπιε μια γουλιά ζεστό καφέ.
"Ω, αυτό είναι πικρό" μουρμούρισε και έκανε μια γκριμάτσα.
"Έλα δεσποινίς. Πιες και φάε γιατί σε λίγο θα πας στο γιατρό" ανακοίνωσε και η Αλίνα συνοφρυώθηκε.
"Θα πάω με τον Ντρίσταν;"

"Ναι, είναι κάτω"

"Γιατί είναι κάτω;"

"Δεν ήθελε να σε ξυπνήσει. Πώς είναι ο πυρετός σου;" μουρμούρισε βάζοντας το χέρι της στο μέτωπό της.
"Νομίζω ότι έχει πέσει" μουρμούρισε η Αλίνα, τραβώντας πίσω από το κρύο χέρι της.
"Εύχομαι να κρατήσει..." είπε η Πωλίνα και μετά κράτησε το χέρι της κοιτάζοντας το δαχτυλίδι.
"Τι είναι αυτό;" ρώτησε και η Αλίνα κατάπιε τον πανικό της και χαμογέλασε.
"Δώρο του Αγίου Βαλεντίνου" είπε και η Πωλίνα χάιδεψε το χέρι της.
"Αυτό ήταν της Ελέιν. Εγώ της το έδωσα"

"Λοιπόν, είναι όμορφο"

"Πράγματι, είναι" αναστέναξε και τότε ο Ντρίσταν μπήκε στο δωμάτιο κρατώντας τον καφέ του.
"Καλημέρα μικρή αλεπού" είπε και η Πωλίνα τους άφησε ήσυχους. Ο Ντρίσταν κάθισε δίπλα της και πήρε τον καφέ στο χέρι του.
"Μπερδεύτηκε και μου έδωσε το γλυκό, οπότε πιστεύω ότι αυτό είναι δικό μου" είπε δίνοντάς της το σωστό φλιτζάνι καφέ. Η Αλίνα του χαμογέλασε κι εκείνος τη κοίταξε για λίγο, χαζεύοντας το ήρεμο πρόσωπο της.
"Δεν νομίζεις ότι πρέπει να ξέρω αν κάτι δεν πάει καλά με την υγεία της αρραβωνιαστικιάς μου;" μουρμούρισε και εκείνη χαμογέλασε.
"Δεν νομίζεις ότι θα σου το έλεγα αν ήταν κάτι σημαντικό;" είπε και εκείνος τη κοίταξε σοβαρά.
"Νομίζω ότι όταν οι γιατροί δεν μπορούν να καταλάβουν κάτι, είναι κάπως σημαντικό" είπε ανήσυχος και εκείνη του έδωσε το δίσκο και τον τοποθέτησε στο κομοδίνο.
"Είναι απλώς ανωμαλίες στον κύκλο μου. Ο γιατρός θα μου γράψει ένα σωρό εξετάσεις και μερικά χάπια και σε μερικούς μήνες θα είναι και πάλι καλά"