𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

18. Εγώ είμαι το πρόβλημα σου.

"Πήγες για ψώνια χωρίς εμένα;" ξαφνιασμένη ρώτησε η Πωλίνα και η Αλίνα πήρε τις τσάντες που κρατούσε ο Ντρίσταν στα χέρια της.
"Ειλικρινά την επόμενη φορά θα την παρατήσω εκεί πέρα" μουρμούρισε ο Ντρίσταν με απόγνωση στο βλέμμα του κι η Πωλίνα γέλασε ενώ η Αλίνα είχε πάρει τις σακούλες με τα πράγματα που ψώνισε και ανέβηκε στο δωμάτιο της αφήνοντας τα ρούχα στην μέση-μέση.

Η πόρτα του γραφείου του πατέρα της ήταν ανοιχτή έτσι πήγε για να μιλήσουν.
"Τι θέλεις;" τον ρώτησε με σταυρωμένα τα χέρια της κι εκείνος γέλασε.
"Τι να θέλω; Σε ποιον νομίζεις ότι μιλάς; στους φίλους σου;"

"Όχι, δείχνω λίγο σεβασμό στους φίλους μου" δήλωσε κι εκείνος σηκώθηκε από την θέση του.
"Αρκετά!" φώναξε κι η Αλίνα κούνησε τι κεφάλι της με απάθεια.
"Αφού το λες εσύ", ψέλλισε και γύρισε την πλάτη της έτοιμη να φύγει.

"Δεν θα ξαναβγείς χωρίς την άδειά μου, ούτε μόνη σου!" δήλωσε ο πατέρας της κι εκείνη γέλασε γυρνώντας αντικρίζοντας τον.
"Άδεια; Γιατί νομίζεις ότι θα σου ζητήσω την άδεια; Ποιος είσαι εσύ;" Ρώτησε με αυθάδεια στην φωνή της.

"Είμαι ο πατέρας σου και απαιτώ να με σέβεσαι!" δήλωσε με υψωμένο τόνο στην φωνή του.
"Ο σεβασμός είναι αμφίδρομος, πατέρα! Και δεν νομίζω ότι το έχω δει να συμβαίνει. Σίγουρα όχι όταν ξέχασες τα γενέθλιά μου, ούτε όταν ξέχασες της Μαλίνα. Βέβαια, υποθέτω ότι το διαζύγιο θα πρέπει να είναι ένας καλός λόγος για πάρτι, σωστά; ... Ναι, θα το πω για σένα, σωστά. Το δέχομαι να κρατάς κακία στη μαμά, δεν ήταν η ιδανική σύζυγος ούτε μητέρα. Αλλά δεν ήσουν μόνο σύζυγος, είσαι ακόμα πατέρας, αλλά φαίνεται ότι το ξέχασες αυτό" του απάντησε στον ίδιο τόνο με ένταση σε όλο της το πρόσωπο.

"Δεν το ξέχασα" ψέλλισε και έκατσε στην καρέκλα του ξανά.
"Ναι το έκανες, σκέφτεσαι σαν αφεντικό, όχι σαν πατέρας. Να ζητήσω την άδειά σου για να βγω έξω; Αυτό είναι λίγο παράλογο, ειδικά όταν έχω τον Ντρίσταν μαζί μου όλη την ώρα. Θα έπρεπε να ζητήσει και εκείνος την άδειά σου; Τι λες;"

"Μην τον ανακατεύεις σε αυτό..." μουρμούρισε και η Αλίνα γέλασε σχεδόν υστερικά.
"Ξέρεις ότι έχει μπλεξίματα; Δεν ξέρω τι, γιατί δεν μου μιλάει, αλλά χθες βράδυ ξέρεις πού τον βρήκα; Ξαπλωμένο στη μέση του δρόμου σχεδόν μεθυσμένος και αιμορραγώντας από τα πλευρά του. Τι θα γινόταν αν δεν πήγαινα; Μπορώ να φανταστώ πολλά σενάρια που δεν τελειώνουν καλά γι' αυτόν"

"Ο Ντρίσταν είναι δικό μου πρόβλημα να λύσω, όχι δικό σου"

"Έχεις δίκιο, εγώ είμαι το πρόβλημά σου" δήλωσε κι εκείνος ξεφύσησε.
"Κάνω ό,τι μπορώ για να σε κρατήσω ασφαλή και δεν δέχομαι,"