33. Δίψασα.

430 37 7
                                    

"Πλάκα μου κάνεις..." αναφώνησε η Αλίνα κοιτώντας τον Ντρίσταν που είχε ένα ύπουλο χαμόγελο στα χείλη του.
"Όχι, θα βλέπεις το όμορφο πρόσωπό μου όλη μέρα και νύχτα..." της είπε κι η Αλίνα έμοιαζε έτοιμη να βγάλει καπνούς.
"Μπορώ να μάθω γιατί έγινε αυτή η αλλαγή στα δωμάτια; Με την Τζένιφερ θα ήμουν όχι μαζί σου Ντρίσταν!" του φώναξε κι ο Ντρίσταν έπιασε το χέρι της κάνοντας την μια στροφή παγιδεύοντας την πάνω του.
"Μικρή, είμαστε, όχι μόνο σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλη ήπειρο. Τι σε κάνει να νομίζεις ότι θα σε αφήσω από τα μάτια μου;"

"Ντρίσταν, για το καλό σου, μην απλώνεις τα χέρια σου πάνω μου" ψέλλισε κι εκείνος την άφησε μειδιώντας.
"Προχώρα, αν δεν θες να μείνεις μέσα στο ξενοδοχείο, προχώρα για να προλάβουμε να κάνουμε καμιά βόλτα" ανέφερε κι η Αλίνα έσερνε την βαλίτσα της πηγαίνοντας μπροστά μειδιώντας ύπουλα.
Τέσσερις μέρες μαζί πρωί-βράδυ; ένας μικρός παράδεισος μέσα σε μια μεγάλη κόλαση.

Βρήκαν το δωμάτιο και μόλις μπήκαν μέσα η Αλίνα προσπάθησε να κρατήσει τα γέλια της ενώ ο Ντρίσταν έμοιαζε ενοχλημένος.
"Θα με έχεις από τόσο κοντά; φοβάσαι μη φύγω στον ύπνο;" ανέφερε η Αλίνα κοιτώντας το διπλό κρεβάτι κι εκείνος έκατσε στην άκρη σκεπτικός ενώ εκείνη βγήκε έξω στο μπαλκόνι κοιτώντας την θέα...

"Μαγευτικό..." ψέλλισε θαυμάζοντας τη δύση του ηλίου να λούζει τις κεραμιδένιες σκεπές των σπιτιών.
"Ντρίσταν..." μουρμούρισε μπαίνοντας μέσα και τον τράβηξε μέχρι έξω.
"Έχεις ξανά δει κάτι τόσο όμορφο;" τον ρώτησε κι εκείνος γύρισε κοιτώντας εκείνη.
"Είναι απλά ο ήλιος" ψέλλισε κι η Αλίνα γέλασε.
"Είναι απλά ο ήλιος, αλλά είναι πανέμορφος" μουρμούρισε κι ο Ντρίσταν έμεινε εκεί μαζί της για λίγο χαζεύοντας τριγύρω.

"Γεια σου κούκλα!" ακούστηκε μια φωνή από δίπλα και ήταν ο Ίαν στο μπαλκόνι.
"Γεια σου..." του απάντησε εκείνη χαμογελώντας.
"Πάμε βόλτα μετά; χωρίς τον σκύλο σου"

"Δεν μπορώ, ο σκύλος μου δαγκώνει..." του απάντησε και μπήκε μέσα ξαπλώνοντας στο κρεβάτι.
"Γιατί τον αποφεύγεις;" τη ρώτησε ο Ντρίσταν περίεργος κι η Αλίνα στηρίχτηκε στους αγκώνες της.
"Θα έχω τους λόγους μου, δεν νομίζεις;"

"Δεν διαφωνώ, απλά είμαι περίεργος γιατί ξαφνικά τον κάνεις πέρα. Φίλος σου δεν είναι;"

"Ντρίσταν, η περιέργεια σκότωσε τη γάτα"

"Ευτυχώς που δεν είμαι γάτα δηλαδή... Πάμε να κάνουμε βόλτα, αυτό το μέρος είναι σαν μουσείο και θέλει εξερεύνηση"

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Donde viven las historias. Descúbrelo ahora