𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

Το ίδιο βράδυ η Αλίνα μάζεψε τα πράγματά της και χωρίς να δει τον πατέρα της πήγε στο αεροδρόμιο για να πάει στη Νέα Υόρκη.
"Ευχαριστώ" ψέλλισε και πήρε το εισιτήριο στα χέρια της.
Εισπνοή, εκπνοή.

"Αλίνα..." άκουσε την φωνή του και σταμάτησε να περπατάει με κομμένη την ανάσα. Γύρισε και τον κοίταξε καθώς περπατούσε προς το μέρος της. Εκείνη κράτησε την ανάσα της και είχε κολλήσει το βλέμμα της απάνω του.
"Δεν έπρεπε να είσαι εδώ" ψέλλισε κι ο Ντρίσταν την έβαλε στην αγκαλιά του κρατώντας την σφιχτά σαν να μην ήθελε να την αφήσει ποτέ.
"Δεν μπορείς να φύγεις" ψιθύρισε με την φωνή του βραχνή, σαν να είχε να μιλήσει μέρες.
"Σταμάτα" ψιθύρισε με τα μάτια της να θολώνουν από τα δάκρυα που εμπόδιζαν την όραση της.
"Δεν μπορώ να σε αφήσω, είσαι η καρδιά και η ζωή μου"

"Δεν μπορώ να μείνω..." ψιθύρισε με μερικά αναφιλητά να ξεφεύγουν από το στόμα της.
"Υποσχέθηκες..." ψέλλισε κι εκείνη τον κράτησε τσαλακώνοντας την μπλούζα του στην χούφτα της και προσπαθούσε να βρει τη δύναμη να τον αφήσει.
"Θα τηρήσω την υπόσχεση μου, αλλά τώρα, για το κάλο όλων μας, άφησε με να φύγω"

"Δεν μπορώ, μη μου ζητάς κάτι τέτοιο. Οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό" ψέλλισε θάβοντας το πρόσωπό του στον λαιμό της μυρίζοντας το άρωμα της.
"Ντρίσταν, σε παρακαλώ..."

"Συγγνώμη, έπρεπε να στο πω από την αρχή. Δεν έπρεπε να σου κρύψω την αλήθεια για μένα" είπε κι η Αλίνα έκλεισε σφιχτά τα μάτια δαγκώνοντας τα χείλη της.
"Δεν ήταν δικό σου λάθος μωρό μου..."

"Δεν αντέχω να σε χάσω, δεν μπορώ"

"Πρέπει να με αφήσεις να φύγω" ψέλλισε φέρνοντας το πρόσωπο της αντίκρυ του.
"Δεν τ' αντέχω" ψέλλισε δίχως φωνή.
"Σε παρακαλώ... Το χρειάζομαι"

"Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ με ό,τι έχω και δεν έχω" της είπε κι εκείνη χάιδεψε το μάγουλο του.
"Πάντα θα σ' αγαπώ. Αλλά αυτή τη στιγμή πρέπει να φύγω. Και αν μ' αγαπάς, αν θέλεις να έχουμε κάποιο μέλλον, πρέπει να με αφήσεις" ψιθύρισε κοιτώντας τα μάτια του.
"Θα έρθω μαζί σου"

"Όχι, μωρό μου, δεν θα το κάνεις. Δεν θα κάνεις τίποτα" του είπε κι εκείνος απλά την κοιτούσε για λίγα λεπτά.
"Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σε κάνω να μείνεις..." συνειδητοποίησε κι εκείνη σκούπισε τα δάκρυά του χαϊδεύοντας απαλά τα μάγουλα του.
"Πρέπει να φύγω"

"Υποσχέσου μου ότι θα επιστρέψεις, μια μέρα. Θέλω να μου υποσχεθείς ότι δεν είναι η τελευταία φορά που σ' έχω στην αγκαλιά μου" είπε αναγκάζοντας τις λέξεις να φύγουν από το στόμα του.
"Φυσικά και δεν είναι. Είμαι η γυναίκα σου. Εσύ και εγώ είμαστε ένα και πάντα θα βρίσκουμε τον δρόμο μας πίσω ο ένας στον άλλο" είπε χαμογελώντας μέσα από τα δάκρυα της.
Εισπνοή, εκπνοή.