𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

48. Κομμάτι μου.

"Θέλεις να σε πάω σπίτι;" τη ρώτησε λίγο αργότερα, ο ήλιος είχε βγει ολόκληρος στον ουρανό φωτίζοντας πλέον τη μέρα. Δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι της κρατούσε το χέρι και όταν την άφησε, τον κοίταξε, παρατηρώντας τον. Ο Ντρίσταν είδε τα μάτια της κόκκινα σαν τα μάγουλά της και τότε ακούμπησε τα δάχτυλά του στο μάγουλό της. Ήταν αρκετά κρύα σε σύγκριση με το δέρμα της κι εκείνη τραβήχτηκε πίσω.
"Εντάξει, πάμε σπίτι" μουρμούρισε όμως ο Ντρίσταν συνοφρυωμένος κούνησε το κεφάλι του κρατώντας από το λαιμό της σταθερή. Πλησίασε τα χείλη του στο μέτωπό της κι εκείνη είχε μείνει εκεί ακίνητη.
"Είσαι αρκετά ζεστή" ανέφερε κι εκείνη τον κοιτούσε απλά.

"Θα σε πνίξω μέσα σε τσάι δεν το γλιτώνεις" της είπε προκαλώντας της γέλιο. Έφυγαν από εκεί παίρνοντας το ασανσέρ αυτή τη φορά. Ο Ντρίσταν τους πήγε στο σπίτι του αλλάζοντας όχημα ξανά και ύστερα σπίτι της.

Δεν την άφησε να πάει μόνη της στο δωμάτιό αφού φαινόταν ότι η ενέργεια της είχε πέσει. Ήταν δίπλα της μέχρι να ξαπλώσει στο κρεβάτι που ακόμα και τότε έμεινε δίπλα της.
"Ντρίσταν..." μουρμούρισε η Αλίνα κερδίζοντας την προσοχή του.
"Μπορείς να μου φέρεις άλλη μια κουβέρτα από την ντουλάπα;" ψιθύρισε κι εκείνος βρήκε μια χοντρή κουβέρτα απλώνοντας την απάνω της.
"Σε περίπτωση που δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, έχεις πυρετό. Προφανώς αρρώστησες" ανέφερε κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της.
"Τότε φύγε, δεν θέλω να σε κολλήσω" του είπε κι εκείνος χαμογέλασε.
"Προσπάθησε να κοιμηθείς. Εγώ θα είμαι εδώ" μουρμούρισε κι εκείνη επέμεινε.
"Όχι, πήγαινε. Θα είμαι μια χαρά"

"Αν πάω κάτω, θα έρχομαι κάθε πέντε λεπτά να σε τσεκάρω οπότε θα γλιτώσω τον εαυτό μου από τον κόπο με το να μείνω εδώ"

"Ο μπαμπάς μου και η Πωλίνα θα επιστρέψουν σύντομα" δήλωσε όμως εκείνος δεν πτοήθηκε ιδιαίτερα.
"Αύριο είπαν"

"Έχει μπει το αύριο οπότε μέσα στην μέρα θα επιστρέψουν" του απάντησε και τότε το συνειδητοποίησε κι εκείνος.
"Πάω να βρω θερμόμετρο" μουρμούρισε και έφυγε όμως επέστρεψε σύντομα απογοητευμένος.

Ήπιε μπύρα και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να της δώσω κανένα χάπι για τον πυρετό της και δεν μπορώ να βρω θερμόμετρο για να ξέρω πόσο πολύ έχει.

"Πονάει το κεφάλι σου; το νιώθεις βαρύ ή ζαλίζεσαι;" τη ρώτησε κι εκείνη το σκέφτηκε λίγο.
"Είναι βαρύ αλλά αυτό μόνο" του είπε κι εκείνος άρχισε να δαγκώνει νευρικά τα χείλη του. Η Αλίνα τον χάζευε και κατάλαβε ότι έμοιαζε περίεργα ανήσυχος. Έπιασε το χέρι του και πάνω που ήταν έτοιμη να μιλήσει την πρόλαβε.