𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

98. Καλή τύχη.

'"Έφτασες;"' ήταν το πρώτο πράγμα που τη ρώτησε κι εκείνη γέλασε.

'"Έφτασα, έφαγα και τώρα κάθομαι"' του απάντησε κι εκείνος στερέωσε το κινητό μεταξύ του ώμου και του λαιμού του δένοντας τα παπούτσια του.

'"Εγώ ετοιμάζομαι για να πάω σπίτι σου"'

'"Ωραία. Είσαι έτοιμος για το πρώτο στοιχείο;"'

'"Ποιο στοιχείο;"' ρώτησε αφηρημένος και χαμογέλασε μόλις άκουσε το γέλιο της.

'"Για το παιχνίδι μας"'

'"Ωω, ναι, βεβαίως"'

'"Συγκεντρώσου γιατί δεν θα έχεις καμιά βοήθεια"'

'"Πιστεύεις ότι δεν θα σε βρω;"' τη ρώτησε κι εκείνη δεν μίλησε. Ο Ντρίσταν δάγκωσε τα χείλη του στο ψυχολογικό πείραγμα που του έκανε και σηκώθηκε παίρνοντας τα κλειδιά του.

'"Με τη βοήθεια των στοιχείων θα βρεις έναν κωδικό που θα σου χρειαστεί για να ξεκλειδώσεις το τελευταίο στοιχείο"' δήλωσε κι εκείνος γέλασε.

'"Εντάξει αγάπη μου, ποιο είναι το πρώτο στοιχείο;"'

'"Το στοιχείο είναι, κεφάλαιο εικοσιπέντε. Καλή επιτυχία"' του είπε και το έκλεισε.

"Κεφάλαιο εικοσιπέντε..." μουρμούρισε και γελώντας μπήκε στο αυτοκίνητο. Πήγε στο σπίτι της και βρήκε την Πωλίνα στην κουζίνα να πίνει ήσυχη τον καφέ της.
"Καλημέρα Πωλ"

"Καλημέρα μικρέ μου. Μα τι κάνεις σήμερα εδώ;"

"Γεια σου Ντρίσταν" εμφανίστηκε ο Τζορτζ και ο Ντρίσταν έκατσε σε μια καρέκλα απορημένος.
"Τι είναι σήμερα και δεν έπρεπε να είμαι εδώ;" ρώτησε κι ο Τζορτζ γύρισε προς το μέρος του.

"Ή Αλίνα δεν είναι εδώ. Πήγε στην μητέρα της"

"Μόνη της;"

"Ναι"

"Να πάω να την φέρω;" ρώτησε κι ο Τζορτζ ένευσε αρνητικά.
"Άφησε την λίγο να ηρεμήσει. Μετά την χτεσινή περιπέτεια της, το χρειάζεται" ανέφερε χωρίς καν να κοιτάζει τον Ντρίσταν.
"Τι περιπέτεια;" ρώτησε η Πωλίνα και τότε ο Τζορτζ κοίταξε τον Ντρίσταν.
"Δυσάρεστη. Καλό θα ήταν να μην επαναληφθεί. Πωλίνα, θα γυρίσω το βράδυ" δήλωσε απλά και έφυγε από τον χώρο.

"Ντρίσταν..."

"Άστο Πωλ..." μουρμούρισε και περίμενε να φύγει ο Τζορτζ. Μόλις είδε το δεύτερο αυτοκίνητο του να φεύγει, ανέβηκε στο δωμάτιο της Αλίνα. Το είχε κλειδώσει έτσι κι εκείνος μπήκε μέσα με τα κλειδιά του, κλειδώνοντας ξανά πίσω του.