𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮

7. Να με ξεφορτωθείς.

"Καλημέρα Πωλίνα"

"Καλημέρα μικρή μου, ο Ντρίσταν σε περιμένει στο αυτοκίνητο" την ενημέρωσε κι η Αλίνα προσπάθησε να βάλει ένα χαμόγελο στα χείλη της και βγήκε έξω. Αλλά μόλις τον είδε η έκφραση της έμεινε ανέκφραστη. Δεν θέλω να τον κοιτάζω κάθε πρωί, κάθε μέρα. Λατρεύω τον νυχτερινό ουρανό, το σκοτάδι. Αλλά όταν κοιτάζω τα μάτια του βλέπω τον εαυτό μου και με τρομάζει. Με τρομάζει που ακόμα και όταν είμαστε τόσο διαφορετικοί νιώθω ότι είμαστε το ίδιο...

"Γεια" είπε κι εκείνος της άνοιξε την πόρτα για να μπει μέσα χωρίς να της μιλήσει. Έφτασαν στη σχολή και δεν την άφησε να κατέβει αφού είχε παρκάρει. "Το κινητό σου" της ζήτησε κι εκείνη τον κοίταξε συνοφρυωμένη. "Δεν πρόκειται να πάρεις το κινητό μου"

"Δεν θέλω να κρατήσω το τηλέφωνό σου. Απλά για να αποθηκεύσω τον αριθμό μου σε αυτό" της είπε κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της. "Δεν είναι απαραίτητο" μουρμούρισε κι ο Ντρίσταν πήρε το κινητό από τα χέρια της ανοίγοντας το με άνεση. Εκείνη τον κοιτούσε άφωνη αφού ήξερε το συνθηματικό της, της έδωσε πίσω το κινητό αφού είχε τελειώσει και την άφησε να κατέβει.

Ο Ντρίσταν άλλαξε τα μαθήματά του για να ταιριάζει με το πρόγραμμα της Αλίνα και δεν ήταν πολύ ευχαριστημένη όταν το έμαθε. Παρακολούθησε τα μαθήματά της και πέρασε τον περισσότερο χρόνο της ημέρας της με τον Ίαν. Μετά είχε ραντεβού με τον οφθαλμίατρο του κι εκείνη είχε χρόνο να ασχοληθεί με γυμναστική. Μετά πήγε στα αποδυτήρια κάνοντας ένα ντους, όταν τελείωσε ήταν έτοιμη να φορέσει τα ρούχα της όταν συνειδητοποίησε ότι έλειπαν από το ντουλάπι της. Κρατώντας την πετσέτα γύρω της όσο πιο δυνατά μπορούσε, άνοιξε την τσάντα της κοιτώντας όμως πέρα από τα εσώρουχα της η μπλούζα και η φόρμα της είχαν εξαφανιστεί. Έπιασε το τηλέφωνο της και έκατσε στον πάγκο καλώντας τον Ντρίσταν.

'"Τι;"'

'"Είμαι στα αποδυτήρια έκανα ένα ντους και κάποιος έκλεψε όλα μου τα ρούχα"' μουρμούρισε αγχωμένη που η φωνή της σχεδόν έτρεμε.

'"Τι εννοείς στα έκλεψαν;"'

'"Εννοώ ότι κάθομαι τυλιγμένη με την πετσέτα επειδή δεν έχω να βάλω ρούχα. Υποτίθεται ότι είσαι ο σωματοφύλακάς μου, λοιπόν το σώμα μου είναι εξαιρετικά εκτεθειμένο αυτή την στιγμή"'

'"Κι εγώ τι θες να κάνω;"' την ρώτησε κι εκείνη ξεφύσησε.

'"Μπορείς να κάνεις τις ζωές μας πιο εύκολες και να μου δείξεις ότι μπορώ να σ' εμπιστεύομαι"' του είπε κι εκείνος της το έκλεισε. "Είναι ένας άνθρωπος των σπηλαίων αυτός..." μουρμούρισε και στάθηκε ακίνητη στην ανατριχίλα που της προκάλεσε η δροσερή ατμόσφαιρα...