46. Φοβάμαι.

451 34 2
                                    

"Γιατί σε νοιάζει τι θα κάνω;..." ψέλλισε κοιτώντας τον χαμένη. Ο Ντρίσταν δεν της απάντησε έτσι κι εκείνη τον έσπρωξε απομακρύνοντας τον.
Επειδή γαμώτο δεν μ' αρέσει όταν είσαι με άλλους! Με τρελαίνει η σκέψη να είσαι κάπου χωρίς εμένα.

"Θα πάω!" επέμεινε κι εκείνος άρχισε να γελάει νευρικά. Έκατσε στην άκρη του κρεβατιού της με σταυρωμένα τα χέρια κοιτώντας την.
"Μπορείς να έρθεις μαζί μου" της είπε κι εκείνη έμοιαζε σκεπτική για ένα λεπτό.
Ξέρω ότι μόνο από πείσμα δεν θα το δεχτεί.

"Ο Σαμ θα είναι εκεί, οπότε δεν θα μου συμβεί τίποτα"

"Ώστε τώρα ο Σαμ είναι ο προστάτης σου;" μουρμούρισε κι η Αλίνα τον κοίταξε ξαφνιασμένη.
"Ζηλεύεις..." συνειδητοποίησε κι εκείνος μ' ένα βήμα βρισκόταν πάλι κοντά της.
Ίσως.

"Δεν έχω τίποτα να ζηλέψω" ψέλλισε με σφιγμένο σαγόνι κι εκείνη χαμογέλασε.
"Τότε τι; Ανησυχείς ότι μπορεί να κάνουμε τρίο; Θα είναι συναινετικό σε διαβεβαιώ" του είπε νευρικά κι εκείνος την κόλλησε ξανά στον τοίχο και χωρίς δισταγμό έβαλε το χέρι του στον λαιμό της σταθεροποιώντας τον, ενώνοντας τα χείλη τους. Η Αλίνα προσπάθησε να ξεφύγει σαν αντανακλαστικό της απότομης κίνησης του, αλλά όσο περισσότερο τη κρατούσε σ' εκείνο το φιλί, όσο πιο βαθύ γινόταν το φιλί, σταμάτησε να αντιστέκεται. Αφέθηκε στο φιλί κρατώντας το χέρι του που είχε μείνει στον λαιμό της ενώ είχε το άλλο στην μέση της προσπαθώντας να την τραβήξει πιο κοντά του, όταν τα σώματά τους είχαν ήδη κολλήσει το ένα στο άλλο. Το πάθος υπήρχε σε κάθε κίνηση τους μέσα σ' αυτό το φιλί που φώναζε ανάγκη. Ανάγκη ο ένας για τον άλλον. Χρειάζονταν αυτό το φιλί για να απελευθερωθούν από το μαρτύριό τους.

Εκείνη σταμάτησε το φιλί για να αναπνεύσει και ο Ντρίσταν μένοντας σε πολύ κοντινή απόσταση δάγκωσε τα χείλη του και ύστερα τη κοίταξε.
Τι έκανα...

Κοιτούσαν ο ένας τον άλλον στα μάτια. Η σιωπή μιλούσε τόσο δυνατά μέσα από τα βλέμματα τους, μέσα από τις κομμένες ανάσες.
Δεν θα έπρεπε ποτέ να το είχα κάνει αυτό. Και όμως το ήθελα σαν τρελός.

"Γιατί, γιατί το έκανες αυτό;" ψέλλισε η Αλίνα με το κόκκινο χρώμα να γίνεται αισθητό στα μάγουλα της κι εκείνος τη κοιτούσε αρχίζοντας να ανασάνει άστατα.
Επειδή σε θέλω. Σε χρειάζομαι.
Απομακρύνθηκε από εκείνη τραβώντας τα χέρια του από πάνω της και επιχείρησε να μιλήσει αλλά τελικά κούνησε το κεφάλι του φεύγοντας χωρίς να μιλήσει.
Κατέβηκε κάτω καθισμένος στις σκάλες αναπνέοντας βαριά. Ξεκούμπωσε δύο κουμπιά από το πουκάμισό του και προσπάθησε να αναπνεύσει αργά.
Δεν έπρεπε να το είχα κάνει ποτέ αυτό. Ποτέ.

 𝓓𝒾𝓮 𝓯ℴ𝓻 𝓶𝓮Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang