Çukur One Shots

Nehyam 1 // Annemin Kızı

Küçük notlar : Nehir'le Yamaç yaşıt. Efsun da yok. Hani var ama hayatımızda değil.

Nehir boynundaki kolyenin taşıyla oynarken Yamaç onun güzel yüzüne bakmadan edemiyordu. Acıyla bezenmişti, gözleri kızarmıştı hayatını anlatırken ama güzelliğinden bir şey gitmemişti. Yamaç istemsizce eğildi gözlerini Nehir'inkinden çekmeden. Sonunda gözlerini kapatıp dudaklarını siyah taşa bastırdı. Nehir'in gözünden bir damla yaş daha dökülürken kadın esen rüzgarla titredi.

Yamaç başını kaldırınca Nehir "Sen beni..." derken cümlesini Yamaç tamamladı. "Acından öptüm." Nehir'in alt dudağı istemsizce titrerken Yamaç kolunu onun omzuna sarıp kadını kendine çekti. Nehir'in başı Yamaç'ın omzuyla buluşurken Nehir gözlerini kapatıp yerleşti. Yamaç "Kimsem kalmadı demiştin." dedi. "Ben... yani eğer istersen. Olurum yani, kimsen. Yanında kalırım, istersen."

Nehir gülümseyip "İsterim." dedi. "Ama bir kere beni en azından şu kahveye sok mahalledeki bak çok heyecanlı ve aks-" Yamaç gülüp "Ya off. Bir dur ya." dedi. "Konu hep Çukur'a dönüyor, burada romantik bir şey demeye çalışıyorum." Nehir de gülerken "Yamaç..." dedi. Yamaç burnunu onun saçlarına gömerken "Hmm?" dedi. Bu çatıdan inmek, o saçma savaşa dönmek istemiyordu.

Nehir "Ben... kimsem yok dedim ama şey-" derken sustu biraz. Neyi nasıl söyleyeceğini düşünüyordu. Yamaç onu teşvik etmek için "Ney?" deyince Nehir "Aslında... ben evlatlığım. Yani Bursalı ailesine evlatlık verilmişim bebekken. Bir yaşında bile değilken." dedi. "Çünkü babam, annemi öldürmüş ve o da hapse girmişti. Babam umrumda değil ama... bir abim vardı. Varmış. Hep merak etmiştim şimdi nerededir, ne yapıyordur diye. Ama muhtemelen o da beni merak etmemiştir. Yani, hayatta ama... nerededir, kimdir bilmiyorum."

Yamaç "Onu bulmamı ister misin?" dedi birden. Yapabilirdi. Nehir onun koynundan çıkıp "Ciddi misin sen?" dedi. "Yapar mısın? Ben denemiştim bir kere ama beceremedim." Yamaç kadının yüzündeki gülümsemeyle gaza gelip "Tabi ki de bulurum." dedi. Nehir sırıtıp "Yasal yollarla mı bulacaksın mafyacılıkla mı?" deyince Yamaç oflayıp "Nehir ya. Yasal yollarla bulacağım tamam mı?" dedi. "Ayrıca mafyacılık nedir Allah aşkına?" Nehir gülüp ayaklanan Yamaç'ın kolunu tutarak peşine düşerken "Ne var ya? Siz ne diyorsunuz? Racon kesmek mi? Delikanlılık mı? Uuu, kabadayılık." dedi gülerek.

Yamaç "Hiçbiri Nehircim." dedi. Nehir "Hiç kitaplardaki gibi değil mi?" deyince Yamaç "Ne kitabı?" dedi kaşlarını çatarak. Nehir merdivenlerden inerken "Ya var ya hani Wattpad'te." dedi. Yamaç "O ne be?" deyince Nehir "Kitap okuma platformu cahil şey." dedi. "Ben sana onu öğreteyim, sen de bana mafyacılık öğret." Yamaç bozulan sinirleriyle gülerken "Hayır, sana mafyacılık da yok racon kesmek de." dedi. Nehir yüzünü buruşturup "Çok sıkıcısın Yamaç Koçovalı." dedi ve önüne geçip ilerledi.

Yamaç gülüp onun gidişini izlerken arkasından seslendi. "Bir dahakine de böyle buluşmak istediğinde ara, mahalleye dalma sakın!" Nehir ona dönüp ilerlemeye devam ederken bağırdı. "Çok beklersin!"

***

Yamaç Erbaa'dan döner dönmez Aliço'nun yanına gitmişti. Ama gittiği gibi de kalkmak zorunda kalmıştı çünkü Aliço telaşla, Nehir'in onu aradığını ve hasta olduğunu söyleyince abilerine bir şey demeden kaçar gibi Nehir'e gitmişti. Kapıyı çalar çalmaz açan kadın "Neredeydin sen?" dedi sinirle. Yamaç içeri geçip onu kollarından tuttu ve "Hasta mısın? Aliço öyle dedi. Neyin var?" dedi telaşla.

Nehir "Anlatacağım, geç içeri." dedi. Yamaç ceketini çıkartıp salona geçip Nehir'e döndü. Nehir "Önce neden seni aradığımda açmadığını açıkla bana. Yanında olurum, demiştin! Seni kimsesiz bırakmam, demiştin. Sana ihtiyacım varken neredeydin Yamaç?" dedi sinirle. Yamaç başını öne eğip "Ben... abimleydim. Erbaa'da." dedi. "Biraz olaylar olmuştu da. Sana anlatırım bir gün."