Sevgili Tanrı'm...
Hayatın bana ne kadar acımasız olduğunu öğrettiğin için teşekkür ederim!
Ve siyahtan başka bir rengin hayatıma girmeyeceğini gösterdiğin için de öyle!
Söylesene, beni hapsettiğin bu karanlık mahzende, sen ışıkları hiç yakmaz mısın?
Yoksa hepimizi karanlığa hapsettiğin için mi bu kadar cevapsızsın?
Sana yazdığım mektupların, ettiğim yakarışların bir sonu yok ve bir cevabı da öyle değil mi?
Düşünmekten kafayı yiyeceğim akşamların, artık bir ışık için yalvardığım gecelerin sonu yok
ve belki benim de... Bizlerin de...
Bu hayattan ayrılmayı düşünüyorum fakat senin yanına geleceğim değil mi?
Beni yeniden karanlığına hapsetmeyeceğini nereden bilebilirim ki?
Tanrı'm öfke doluyum, öfkeden çok kırgınlıkla.
Ne olurdu hayatımdaki tüm karanlık birden yok olsa
ve tüm ışıklar aynı anda açılsa...
Çokça kırgınlıklarımla!
-𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Mürekkebi.
Short StoryMürekkebinin gözyaşıyla dolu olduğu bu mektupların hepsi sana Tanrı'm! Bir gün yanına geldiğimde, mürekkebim bitmiş olacak ve bu sefer gözyaşlarımı değil, kendi kanımı kullanacağım.