Sevgili Tanrı'm,
Hala ölmemiş olmama o kadar şaşkınım ki...
Geçirdiğim kaza sonucu çoktan senin yanına gelip, yaşadıklarımın hesaplaşmasını yapıyor olmamız gerekirdi. Sana kırgın geleceğimi bildiğin için mi yanına almadın beni yoksa her şey Brice Benedict için miydi?
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım ve yanımda Forward'ı gördüğüm için şaşkındım fakat bir o kadar da şanslı... Bana kötü bir kaza geçirdiğimi ve korkmamam gerektiğini, yanımda olacağını söyledi.
Kazayı düşündüm Tanrı'm... O gecenin sabahını.
Sadece kanıma biraz alkol karışmıştı.
Ve belki bir miktar ölüm fikri.
Karşıdan karşıya geçerken bana araba çarpabileceğini hesap etmedim.
Belki kulağım tüm seslere kapalıydı ve yalnızca ölüm sessizliğine açıktı tüm duyularım.
Belimde hissettiğim korkunç acıdan sonrasını hatırlamıyorum, gözlerimi açtığımda hastanedeydim.
İtiraf etmeliyim ki bunu beklemiyordum.
Çoktan ölmüş olabilmeyi dilerdim fakat ölmeyi bile beceremedim değil mi?
Sevgili Tanrı'm, hastaneden taburcu oldum ve aradan bir ay geçti.
Hastaneden çıktıktan sonra bir daha ne Forward'ı ne de Annem Arien'ı ...
Ve telaşla başımda dikilen doktorları hiç görmedim...
Yanımda olan ve benimle kalan tek kişi oğlum Brice Benedict'ti..
Sanırım o bu hayatta yaptığım en güzel şey ve onu doğurmak verdiğim en güzel kararlardan birisiydi. Onu nasıl arkamda bırakıp gitmeyi düşündüm ve bana bunu hangi ilaçlar yaptırdı bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var ki onu bir daha asla bırakmayacak oluşum.
Eve geldiğimde kollarıma atladı ve hemencecik uykuya daldı.
Sanki onu bırakma fikrimin farkındaydı ve bunun olmaması için o minik kollarıyla beni çepeçevre sarmıştı. Bana anne diyen bir çocuğu arkamda bırakamazdım...
Bu yüzden bir karar aldım Sevgili Tanrı'm,
Onu asla bırakmayacağım ve bunun için gerekirse sonsuza kadar yaşayacağım,
benden gizlediğin o ölümsüzlük iksirini de ilk ben bulacağım, göreceksin!
Bana yaşattığın tüm kötülüklere rağmen ayakta kalacak ve tüm karanlığı oğlumun varlığından yansıyan o güzel ışıkla ikiye böleceğim, tüm intihar fikirlerimi de öyle...
O benim bu hayatta tek yaşama sebebim
ve onun mutlu olması için her şeyi yapacağım!
Kendimin de öyle...
Çokça kararlılığımla...
-𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Mürekkebi.
Short StoryMürekkebinin gözyaşıyla dolu olduğu bu mektupların hepsi sana Tanrı'm! Bir gün yanına geldiğimde, mürekkebim bitmiş olacak ve bu sefer gözyaşlarımı değil, kendi kanımı kullanacağım.
