Sevgili Tanrı'm...
Bugün epeyce duygusalım, saatlerdir ağladığımı biliyor muydun?
Elbette biliyorsun!
Bugün evin köşelerinde rastgele dolaşırken, babamın yıllar önce bana yazdığı mektupları buldum. Sanırım mektup alışkanlığım onun harika yetenekleriyle bana geçmiş durumda.
Her birini teker teker okudum ve gözyaşlarım, bana eşlik eden en güzel arkadaşlarım oldu. Yanımda tuttuğum bir kadeh şarabı yudumlarken, Brice Benedict'in "uykumdan uyandım" ağlamasını duyunca her şeyi yarıda bırakıp ona koştum, gözyaşlarımı dahil!
Sanırım anne olmak böyle bir şeydi. Her şartta ve koşulda kendini değil, önce onu düşünmek. Düşünüyorum da bir savaş alanında olursak, kendimi ona savunma kalkanı yapmaktan asla çekinmeyeceğim ve onu üzen bir durum olduğunda, ondan önce savaşmak için orada olacağım.
Sanırım onu üzen her şeyi yok etmeye programlı bir anne olacağım ve hep gülmesi için saatlerce çabalayacağım.
Aynı babam gibi...
Babam mektuplarında büyüdüğümde bana bir araba alacağını ve birlikte yolculuklara çıkacağımızı söylemişti. Bana hediye ettiği arabayla yaptığımız üçüncü yolculuğumuzda, onun ölmesine sebebiyet verdiğim için o kadar üzgünüm ki...
Her ne kadar bunun benim bir hatam olmadığı söylense de Annem Arien'ın suçlayıcı bakışlarını asla unutamıyorum. Ve hastane odasının içerisinde bana "Sen katilsin!" diye bağırışlarını.
Babam o gece orada olsaydı, Annem bana bunları söyleyemezdi değil mi? Keşke babam burada olsaydı ve Brice Benedict'i nasıl yetiştirmem gerektiği konusunda bana bilgi verseydi ve beni tüm kötülüklerden korusaydı, yine...
Fakat artık koruma görevini yer yer yaralı ruhumla ben üstlenmek zorundayım.
Çünkü ben bir anneyim, Sevgisiz Annem Arien'a nasıl anne olur gösterebilmek için!
Ve Sevgili Brice Benedict, bu satırlarım yalnızca sana!
Sana asla bir araba almayacağım ve
kendini tehlikeye atabileceğin her şeyden seni koruyacağım.
Evet evet, ölümden bile!
Çünkü senin annen ölüm meleğine bile kafa tutabilecek kadar cesur bir kadın!
Çokça gülümseyişlerimle ve belki de gözyaşlarımla...
-𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Mürekkebi.
Short StoryMürekkebinin gözyaşıyla dolu olduğu bu mektupların hepsi sana Tanrı'm! Bir gün yanına geldiğimde, mürekkebim bitmiş olacak ve bu sefer gözyaşlarımı değil, kendi kanımı kullanacağım.
