Sevgili Tanrı'm...
Bu mektup yalnızca Annem Arien'e...
Sevgili Arien,
Beni hiçbir zaman sevmediğini biliyorum, sana o kadar öfke doluyum ki... Adeta sevilmeme hissini tüm zerrelerinde hisseden ve en sevdiği oyuncağı elinden alınmış küçük bir çocuğun nefreti var içimde. Hayatımdaki birçok başarısızlığımın ve yanlış seçimlerin sebebi senin olduğunu bilmeni isterim. Bunun yanında bilmeni istediğim daha çok şey var.
On yedi yaşımda, ilk intihar girişimimi hatırlıyor musun? Ölmediğim için bana, yattığım hastane odasının kapı aralığından, "ölmeyi bile beceremedin." der gibi bakışını peki? Sırf senden ve şu aptal serzenişlerinden kurtulmak için kendimi bir köprüden aşağıya sallandırdığımı da unutmaman gerekir. Ve her şeyi sonlandırmak için bindiğim o arabada yaptığımız kazada da suçlu sendin, beni ilk terk ettiğin akşam olduğun gibi!
Dinle, ben bunları asla unutmuyorum.
Beni doğurduğun için kendimi şanslı mı hissetmeliyim veya annem olduğun için? Bilmeni isterim ki Tanrı bana seçim hakkı sunsaydı, melekler şahidim olsun ki seni asla seçmezdim. Biliyorum ki senin de tercihin ben olmazdım, neden bu konumdayız ki?
Seninle hiçbir zaman anne-kız olamadık Arien ve gözlerinde öldüğümü gördüğüm akşamdan beri seninle konuşmama kararı aldım. Ölümünden sonra uğruna yas tuttuğun ve gecelerce alkol içtiğin adama, yani babama gerçekten aşıktın öyle mi? Yapma, buna hiç doğmamış çocuklarım dahi inanmıyor!
Arien, annen seni sevmediği için senin de beni sevmemen gerekmezdi, artık bunları neye yormam gerektiğini bilmiyorum, bildiğim tek şey çok yorulduğum ve artık kabullendiğim. Biliyorum ki beni sevmiyorsun ve sevmeyeceksin de... Babamın ölümü için beni suçlayıp durdun peki, senin için ne yapabilirim?
Kendimi öldürmem seni mutlu edecek mi?
Sana inat yaşayacağımı bilmeni isterim.
Çokça Nefretlerimle!
-𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Mürekkebi.
Short StoryMürekkebinin gözyaşıyla dolu olduğu bu mektupların hepsi sana Tanrı'm! Bir gün yanına geldiğimde, mürekkebim bitmiş olacak ve bu sefer gözyaşlarımı değil, kendi kanımı kullanacağım.
