Sevgili Tanrı'm...
Bugün Forward ile biraz tartıştık ve kahretsin, hep böyle mi olacak?
Oturdum ve bir çocuk gibi saatlerce ağladım. Sanki porselen bir bebekmişim gibi bana dokunulduğunda, yüklü bir darbe almışım gibi oturup saatlerce ağlıyorum. Belki de ruhumda açtığın yaraların farklı bir kanama şeklidir bu! Fakat bununla baş etmem olası güç bir çaba sarf etmeme neden oluyor.
Forward bana neden ağlamayı durduramadığımı ve sorunun ne olduğunu sorduğunda, sadece suratına bakmak ile yetindim. Sorun ne mi? Tanrım, Hamileyim! Bundan daha büyük bir sorun ne olabilir ki!
Aynadaki yansımam ve içimdeki seslerden biri ona bunu açıklamam gerektiğini söylüyor. Belki yeni evliliklerinde hamile olduklarını açıklayan, ellerinde pasta ile salona doğru koşan kadınlar gibi yapmalıyım. Umut doluymuşum ve her şey yolundaymış gibi! Sanki bu haberi aldığında beni havalara uçuracak kadar seven bir kocam varmış gibi...
Sevgili Tanrı'm, sevgisizliğin tuğlalarıyla yer yer örülmüş bu evin içerisinde bir şeyleri büyütmem imkansız. Ölmek için kendi ipini çekmeyi bekleyen bedenimin içerisinde de öyle. Bu yüzden sanırım ondan vazgeçeceğim, bunun için beni katil ilan edecek misin? Peki cehennemde özel bir loca?
Bu konuda ne düşündüğünü gerçekten bilmek istiyorum. İçimde büyümesini durduramadığım bir şey var ve korkuyorum... Eğer kendimi öldürmeye kalkarsam ona da zarar verir miyim? Ona zarar vermekten korkuyorum.
Duygularımı asla kontrol edemiyorum ve el frenini çekemediğim bir arabanın içerisinde son sürat gidiyor gibiyim, nereye çarpacağımı asla bilemiyorum.
Babamı özlüyorum Tanrı'm, bu gece ona sarılarak uyumak istiyorum.
Sevgili Babam Cooper, bu satırlar yalnızca senin için
Küçük kızının sana ve kollarına ihtiyacı var!
Çokça özlemlerimle..
-𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Mürekkebi.
Short StoryMürekkebinin gözyaşıyla dolu olduğu bu mektupların hepsi sana Tanrı'm! Bir gün yanına geldiğimde, mürekkebim bitmiş olacak ve bu sefer gözyaşlarımı değil, kendi kanımı kullanacağım.
