Sevgili Tanrı'm...
Yalnızca bir ay kaldı.
O kadar kısa bir sürenin, bu kadar uzun zamandır geçemeyişine anlam veremiyorum.
Son zamanlarımda birkaç kadeh kaçamak yaptığım doğru, umarım bu içimdeki küçük inciyi etkilemez ve umarım ona zarar vermez.
Eğer benim yüzümden bir içki bağımlısı olursa bunun için kendimi affetmeyeceğim.
Fakat bilirsin Tanrı'm... Biraz sakinleşmem gerekiyor.
Henüz Şubat ayındayız ve Forward hala dönmedi.
Giderken içimde başlattığı yangının sönmesiydi tek dileğim fakat nedense her seferinde ısrarla harlanıyor ve ateş gittikçe daha çok büyüyor.
Doğumhane kapısında onu göreceğim günü sabırsızlıkla bekliyorum.
Her ne yaşanırsa yaşansın, oğlunu görmek için gelecektir değil mi?
Belki onu eve dönmeye ikna edebilirim.
Ne dersin tanrım?
Çokça soru işaretlerimle...
-𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşı Mürekkebi.
Short StoryMürekkebinin gözyaşıyla dolu olduğu bu mektupların hepsi sana Tanrı'm! Bir gün yanına geldiğimde, mürekkebim bitmiş olacak ve bu sefer gözyaşlarımı değil, kendi kanımı kullanacağım.