Gözyaşı Mürekkebi.

Sevgili Tanrı'm... (4)

Sevgili Tanrı'm,

Bugün oturdum ve annem ile ne kadar benzediğinizi düşündüm. Senin yarattığın bir şeyin sana bu kadar benzemesi kadar doğal bir şey yok ama keşke nefretleriniz bir olmasaydı, o kadar yorucu ki!

Küçükken, düştüğüm bir çukurun içinden çıkmamam için elinden geleni yapan annem, "becerikli bir kız olsaydın, kendin çıkmayı başarabilirdin." deyip beni arkasında bırakıp gitmişti fakat onu seviyordum, ne tuhaf değil mi? Babam bazı sevgilerin karşılıksız olduğunu ve kimsenin sevgisinin satın alınamayacağını söylemişti.

Eğer çok param olsaydı, annemin sevgisini satın almak isterdim ve beni sevmesini...

Sevgisizliğin yarattığı büyük hezeyanlarla uğraşmak çok zor. Sanki her bir uzvumdan litrelerce kanlar akıyormuş gibi. Sanki bir savaş alanının ortasında cephanesiz kalmışım gibi. Sanki sevdiklerime verdiğim kurşunları bir bir bana saplamışlar gibi. İhanet göğsümü acıtıyor Tanrı'm, sevgisizlik beni yoruyor...

Forward bugün bana acıdığını söyledi. Ona, defol der gibi baktım. Bana bu sefer kendimi öldürmem gerektiğini söyledi. Bunu sen yapıyorsun değil mi? Etrafımdaki herkesi bana karşı piyon olarak kuruyorsun ve üzerime oynuyorlar! Tanrı'm ağlamaktan başka çarem kalmıyor, neden anlamak istemiyorsun?

Bu hayatın elle tutulur ne gibi bir yanı olabilir ki? 

Sevgili Annem Arien, bu satırlar yalnızca sana!

Çok sevdiğin çiçeklerin bulunduğu bahçeden, senin için özenle topladığım çiçekleri elimden alıp çöpe attığın gün anlamalıydım, bazı sevgiler asla var olmuyor ve bazı anneler, çocuklarını asla sevemiyor.

Beni asla sevemediğini biliyorum, sevmeyeceğini de ama bilmelisin ki babamın ölmesi benim suçum değildi, o arabayı benim kullanıyor olmam neyi değiştirirdi? Keşke ölen ben olsaydım, işte o zaman her şey daha güzel olabilirdi.

Beni o zaman sever miydin?

Hiç zannetmiyorum Arien!

Çokça sevgisizliğimle,

           -𝐸𝑙𝑒𝑛𝑖𝑎 𝐹𝑜𝑟𝑡𝑢𝑛𝑎.