Şeytanla Dans +18

"31"

Düzenlenmiştir❤️

31. bölüme cümleten hoşgeldiniz kdkdkxjxxmxkxm Bu bölümün başları Onur'un ağzından olacak. Biraz eskilere gidiyoruz.👻 iyi okumalar ❤️

Bölüm ithafımız daa sevgili iremyesiloz e gidiyor❤️

Onur Kaan Çağlayan

3 Yıl Önce

Günlerdir stresten kendimi yiyordum, evde oturmuş ne yapacağımı düşünürken ev sahibinin arayıp evden çıkmamı istemesi sonrası evi de boşaltmıştım. Zaten kendime ait bir mobilyam vs yoktu. Kıyafetlerimi ve kişisel eşyalarımı alıp çıkmıştım. Birikmiş param vardı ve otelde kaldığım sürece her gün eriyip gidiyordu. Bir çıkış yolu bulmam gerekiyordu.

İş başvurusu için aradığım insanlar telefonumu bile açmıyordu. Kenan ismimi fena karalamıştı ve daha her şeyin başındaydım. Ne yapacaktım bilmiyordum. Mete'ler Ankara'dan İzmir'e yerleşmişlerdi yaz sezonu iş olanakları daha iyi olduğu için.

Onlarla kalmamı teklif etmişlerdi ama Kenan belasına onları da bulaştırmak istemiyordum. Annem durumdan haberdar olmuş olmalıydı ki üst üste aramıştı beni ama hiçbir telefonunu açmayarak yardımını istemediğimi gayet net belli etmiştim.

Yatakta oturmuş başımı ellerimin arasına almıştım. Resmen sıkışıp kalmış, nefes dahi alamıyordum o manyak herif yüzünden. Telefonum çaldığında düşüncelerimden sıyrılıp arayana baktım. Buse'ydi. O geceden sonra ilk kez arıyordu. Bir şeyini mi unuttu acaba, diye düşündüm. Unuttuysa bile o eve bir daha dönemezdim. "Alo?" sesi soru sorarcasına çıktığına göre numaramı başkasından bulmuştu ve ben miyim diye teyit etmek istiyordu.

Ben neden kaydetmiştim numarasını bilmiyordum. "Efendim?" "Sen misin Onur?" Vazgeçtim, numaramı gayet de kaydetmişti, kendini çok önemseme mesajı vermek için başkasından almış gibi davranıyordu. Hatta şimdi kesin bir bahane uyduracaktı. "Benim." "Gülşen'den aldım numaranı." Haklı çıkmayı sevdiğim için gülümsedim.

"Sanırım bir şey söyleyeceksin?" "Hayır, sıkıldım öyle arayayım dedim." Yine yalan, buluşmak istiyordu ama benim adım atmamı bekliyordu. Böyle şeyleri sorun etmediğim için "Ben de bunaldım, bir kahve içeriz istersen." Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı, teknik olarak bu kullanmak sayılmazdı.

"Olabilir." "Bildiğin bir mekan var mı?" Bu kez de ben taktiksel yaklaşıyordum. "Yani şey düşünmüştüm ben." "Ney?" "Belki bana gelirsin. Müsaitsen yani." Tek kaşımı kaldırarak güldüm "Baya sıkılmış gibisin." "Zevzeklik yapacaksan gelme." "Celallenme hemen bir şey demedim. Konum at, geliyorum." "Bekliyorum." diyerek telefonu kapattı ve konum attı.

Aynaya bakıp saçımı düzelttikten sonra parfüm sıkarak odadan çıktım. Otoparka geldiğimde arabamı satsam borcumun yarısını bile karşılayamayacağımı düşününce keyfim iyice kaçtı ve arabaya binip kemerimi takarak "Orospu çocuğu." diye mırıldandım. Navigasyonu açarak attığı konuma geldiğimde hiç de şaşırtmamıştı beni kaldığı yer.

Merkezi, sahte mütevazilikle süslenmiş lüks hayatların serpiştirildiği sitelerden biriydi. Buse benden beş yaş büyüktü. İşinde de oldukça iyiydi. Kenan'ın nerdeyse her adımından haberdardı. Benimle neden bu kadar görüşmek istediğini anlayamıyordum ve içime kurt düşüyordu ister istemez. Ona kesinlikle güvenmiyordum. İçimi dökeceğim son insan olmalı diye düşünerek içinde olduğum negatif havadan kurtulup hiçbir sorun yokmuş gibi yakınlardaki marketten bir şişe tekila alıp sitenin bahçesine girdim.

Mesaj atıp geldiğimi haber verdiğimde apartman kapısının şifresini yazdı ve içeri girdim. İkinci kat olduğu için asansör kullanmayarak merdivenleri sallana sallana çıktım. Kapı zaten açık olduğu için "Buse?" diye seslenerek içeri girdim. "Çok hızlı geldin, aramamı mı bekliyordun?" diyerek kadınsı bir kahkaha attı.