Şeytanla Dans +18

"36"

Düzenlenmiştir❤️

Hellloooo yılbaşı kurabiyeleri 🎁🎅🍪🎄🎄🎄🎄🎉🥳🎊⭐

Koca bir yılı devirdik.

2021 sizin için nasıl geçti?

2022 den ne bekliyorsunuz?

Umarım bu yıl geçen yıldan çok daha güzel, çok daha başarılı, çok daha huzurlu geçer.❤️ Umutlu olalım.✌️ İyi okumalar.

Kar küreleri insanlara ne hissettitir de rağbeti bir türlü azalmaz diye düşünmüşümdür zaman zaman. Ne zaman bu ışıklı, bazıları müzikli, boy boy ve renk renk güzellikleri görsem elim uzanır, alıp eve götüresim gelir. Sanki çocukluğumdan bir anı bu kürenin içinde karlar arasında koşturuyordur da göremesem bile kulaklarımda yaramaz gülüşleri yankılanıyor gibi olurum.

Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu ve elimdeki kar küresini de alışveriş sepetine dikkatle koydum. "Sanırım her şeyi aldık." dedim hevesle yılbaşı alışverişi yapan Umut'a. "Emin misin yengiş?" Yengiş? Yüzümü buruşturdum. "İlla değişik bir isimle hitap edeceksin değil mi?" Kafasını sallayıp sırıttı. Gülerek "Her şeyi aldık, hadi." dedim ve ödemeye yapmak için kasaya gittik.

Yemek işini halletsinler diye Zehra'yla Barış'ı görevlendirip başbaşa kalmalarını sağlamıştım. Umut benimle alışverişteydi. Mete nerdeydi bilmiyordum. Elimizdeki torbaları Umut'un arabasına doldurup bizim eve doğru yola çıktık. Zehra'nın evine bu kadar insan sığamazdık. Onur hala yoktu ve söz verdiği halde yılbaşına da yetişememişti.

Mutsuz hissediyordum çünkü birlikte ilk yılbaşımızdı ve ağaç kursam da onunla geçiremedikten sonra bir anlamı yoktu. Ona pek bir şey belli etmesem de keyifsizdim ve diğerleri fazlasıyla farkında oldukları için herkeste bir yılbaşı kutlaması aşkı vardı. Moralimi yerine getirmek için uğraştıklarını fark etmem zor olmuyordu.

Eve vardık ve kapıyı bize oldukça sinirli görünen Barış açtı. Eşyaları Umut'la ikisi içeriye doldururken Zehra'yla bir sorun yaşadıklarından korkup hızlıca mutfağa gittim. Hışımla patates doğradığı için tahminimde yanılmadığım anlaşılıyordu. "Ne oluyor?" "Hoşgeldin." dedi buz gibi bir sesle. "Hoşbuldum da hayırdır?" "Hiç." "Bir şey olmuş işte anlat." "Tartıştık ve bana ergen dedi. Benimle kalmak yerine yapabileceği çok daha iyi bir sürü şey varmış da zaman öldürüyormuş benim yüzümden. Sonra özür diledi tabi, ben başka bir şeye doluydum sana patladım falan dedi ama ben duyacağımı duydum." dedi omuz silkerek. "Ne sanıyor bu kendini ya?" kaşlarımı çattım.

Zehra bilmem dercesine dudak büzüp konuyla ilgili konuşmak istemediğini belli eder gibi tekrar sert hareketlerle patates doğramaya devam etti. Sinirle içeri gittim ve Barış'a ters ters bakmaya başladım. Bana en küçük bir mimik barındırmayan bakışlarla baktı. "Yemek söyledim herkese ne diye patates kızartıyor?" "Keyfiyle kahyası öyle istedi diye." Kaşlarını çattı. "Sen neden tersliyorsun beni?" "Arkadaşıma ayı gibi davrandığın için olabilir mi?" "Ayı gibi mi davranıyormuşum? O mu söyledi?" "Ben söylüyorum." Sesli bir nefes verdi.

Kendine birkaç saniye verip tekrar bana baktı. "Amacım kimseyi incitmek değildi özür dilerim. Onun da gönlünü ayrıca alırım ancak senden ricam aramızdaki diyaloğa karışma. Sorun yaşıyorsam onunla yaşıyorum seninle değil." Omuz silktim. Haklıydı ama sevdiklerimi korumak ve ölümüne savunmak çocukluğumdan beri yaptığım bir şeydi. Üstelik bu konuda başıma sayısız bela almış olmama rağmen bırakamıyordum.

Kapı çaldığında "Siparişler geldi herhalde. Sen al istersen ben de Zehra'ya bakayım." "Tamam." diyerek yerimden kalkıp kapıya yürüdüm. Kapıyı açtığımda karşımda Onur'u görmeyi hiç beklemediğim için ağzım açık ona bakıp iki saniye sonra boynuna atladım.