Sevgili Kardelen okurları, hoş geldiniz! 🌱
2K oluşumuz ya hu! Size bolca teşekkür ederim.
Bu yıla, son dakika hediyesi olarak sizinle tanışıp bu hikayede buluşmamıza vesile olduğundan teşekkür ederim. ✨
Ben bu bölüm Anıl Erdem'i nedense pek bir sevdim.
Ah, bir de bir şarkı söylemesi yok mu...
*Bengü – Unut Beni
*Mabel Matiz - Bir Hadise Var *Mabel Matiz - Boyalı Da SaçlarınKeyifli okumalar.
🔗🔗
Uzun zaman sonra hep beraber bir şeyler yapmaya karar vermiştik. Anıl'ın yoğun giden işleri yüzünden pek sık görüşmüyorduk. Aslında bu gece de gelmeyip Nergis ile buluşacaktı ama Nergis onu son anda ektiği için bizimle geldi.
Karşılıklı sandalyelerde oturuyorduk. Önümdeki çerezden birer birer ağzıma atıyordum. Anıl, ağabeyim ile konuşuyordu. Arada bir bizim muhabbetimize dahil oluyordu.
Morali bozuk gibiydi. Suratı beş karıştı. Elinden telefonu hiç düşmezdi ama ağabeyim telefonunu istediğinde arabada bıraktığını söylemişti.
Belki de Nergis'le arası bozulmuştu.
"Hale, sen de şarkı söylesene!" Dedi ablam. Sevgilisi Cüneyt'te gelmişti bizimle.
"Yok abla," dedim. Maide kolumu çimdikledi.
"Ya hadi ama! Sesin çok güzel!" Ona kaş göz işareti yaptım. Utanırdım ki söylemeye. Hem ne söyleyecektim ki!
"Sesin güzel ufaklık," dedi Anıl. "bence denemelisin," onu destekleyen mırıltılar arttıkça el mecbur kabul ettim.
Sahneye çıktım. Her yerde insanlar vardı. Işıklardan pek seçemiyordum kimin kim olduğunu ama onu herkesin içinde fark etmiştim. Üzerindeki siyah ceketi ile dikiliyor, tuzlu fıstık yiyordu. Alkol kullanmadığından sade soda içiyordu. Bugün dört Mayıs'tı. Dün on yedi yaşıma girmiştim. Bu gece bizimkilere bir mekana gelmiştik. Anıl hiç gelmek istememişti.
Şimdi şarkı söyleyecektim. O beni muhtemelen görmüyordu ışıklardan dolayı. İşime gelirdi. Onu daha rahat izlerdim.
Mikrofonu sabitledim. Arkamı dönüp hazır olduğumu gösterdim ve istediğim parça yavaş yavaş çalınmaya başladı.
Esmeray – Unutama Beni
"Boğazında düğümlenen hıçkırık olayım..."
Tüm şarkıyı onu gözlerine bakarak söyledim. Fark etmedi her zamanki gibi pür dikkat beni dinlediğini görüyordum.
"Sen de unutma beni, unutama beni." Dedim ona beni unutmaması için.
Dünya hali, ne olacağı belli olmazdı.
Ben ona bu gece şarkılarla yalvardım aslında. Bu gerçeği de bir ben biliyordum. Yaşım on yediydi.
Küçükken ona uyumadan önce arayıp, sakın beni unutma, derdim. İnsanların uyuyunca her şeyi unuttuğuna inandığım için de rüyanda beni gör, de derdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDELEN
Teen FictionSonbaharın gazabına uğrar ağaçlar, çiçekler. Kışın toparlanamazlar. Kış müsaade etmez onların canlanmasına. Üzerine yağan karlar altında boyunları bükülür çiçeklerin. Biri hariç: kardelen. Kardelene hiçbir kar tanesinin sözü geçmez ve kışın ayazına...