Hoş geldiniz! 🌱
Bu bölüm benim için çok ama çok özel. Çok ağladığım, Anıl için yüreğime hüzün çöken bir bölüm.
Bir sürü şarkımızı var bu bölüm. Aralarda göreceğiz. Hepsi de çok hüzünlü.
Bölüme geçmeden önce Anıl Erdem'e teşekkür etmek istiyorum. Beni bulduğu, bana ulaştığı için.
Bugün, benim evrenimde Anıl Erdem'in doğum günü.
07.01.1992
🔗🔗
Anıl, benim güzel yol arkadaşım. Hale Nur'un zeytin gözlü Anıl'cığı. Oğlan çocuğu Anıl Erdem. Bugün senin doğum günün. Bugün seninle beraber bu hikayenin doğum günü.
Çok acı çekeceğiz, çok güleceğiz, beraber düşüp beraber ayağa kalkacağız. Görecek günlerimiz çok seninle.Zihnimde kurduğum dünyada kendine edindiğin pay ile hayatımın en güzel yerindesin. Aylar önce bana uğradın. Aylar önce zihnime ve kalbime denk geldin. İyi ki geldin, iyi ki uğradın. İyi ki geceleri uykumu böldün ve iyi ki parmaklarım senin hayatına dokundu.
Ben senin adına hep iyi ki diyeceğim. Ve eminim bir gün gelecek ve tüm geç kalışlara rağmen, tüm fark edilmemişlere rağmen, tüm yaşanmamışlıklara rağmen sen de iyi ki diyeceksin.
Bu yolda benimle olduğun için, yol arkadaşım olduğun için ve beni seçtiğin için sonsuza kadar teşekkür edeceğim sana. Ve bir yedi Ocak sabahına "ben doğdum!" Diyerek uyanacak, sekiz Ocak'a bağlanan gecede ise "iyi ki doğdum!" Diyeceksin.
Yaralarınla, acılarınla, bencilliklerinle, sevdanla, yolda kalmış ruhunla, terk edilmiş kalbinle ve her daim yara bere olan oğlan çocuğu Anıl Erdem ile iyi ki varsın ve var olacaksın.
İyi ki doğdun, iyi ki yolun yoluma düştü. Bana söyleyemediğimi yazdıran adam, seni seviyorum.
🔗🔗
Kış geleli bir hayli zaman oluyordu. Buralar da pek kar yağmazdı ama soğurdu havalar. Aynı durum üniversite okuduğum şehir için de geçerliydi. İstanbul'a ilk kar düşmüştü. Havalar orada da tıpkı burada olduğu gibi soğuktu. Dört ay olmuştu oraya gideli. Alışmak zor olmuştu ama alışmıştım. Arkadaşlarımı sevmiştim. Kaldığım yer de güzeldi. Şimdi ise bir haftalığına Sakarya'ya gelmiştim. Üç gün sonra geri dönecektim. Herkesi çok özlemiştim.
Ama Anıl'ı ayrı bir özlemiştim.
Çok yakışıklı biri olmuştu. Artık yirmi dördüne girecekti bugün. Onun yirmi dört yıllık hayatı, benim on sekiz yıllık hayatıma eriyordu. Onunla büyüyen biri olduğum için çok mutluydum. Sırf doğum günüde beraber olalım diye gelmiştim aslında.
Onu defalarca kez özlemiştim. Ama bir yere gidip özlemek daha başkaymış meğer.
Şimdi elimde bir pasta kutu, eve gidiyordum. Bu gece, onlara gidecektik. Ona hediye olarak çok sevdiği kitabın sayılı ve özel baskısını almıştım. kitaplığındaki kitaplarının çoğu özel baskılıydı. Umarım, beğenirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDELEN
Teen FictionSonbaharın gazabına uğrar ağaçlar, çiçekler. Kışın toparlanamazlar. Kış müsaade etmez onların canlanmasına. Üzerine yağan karlar altında boyunları bükülür çiçeklerin. Biri hariç: kardelen. Kardelene hiçbir kar tanesinin sözü geçmez ve kışın ayazına...