Selam suç ortaklarım ✨
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar <3
Instagram: gizzemasllan / sucortagimofficial
*****
69. BÖLÜM "URAS ARKAN"
Gözlerimi ovalaya ovalaya sesleri takip ettim. O sesler beni mutfağın önüne getirdiğinde hiç görmeyi beklemediğim bir manzarayla karşı karşıya kaldım. Eva ve Ateş beraber kahvaltı hazırlıyorlardı.
Ellerimi göğsümün altında birleştirdim, tek omzumu ve başımı kapının pervazına yasladım, onları izlemeye başladım.
"Ateş abi bana tost yapar mısın?" diye sordu Eva, hâlâ beni fark etmeyen Ateş'in yüzünde korkunç bir ifade gördüm. Hâlâ mutfağa dair hiçbir şey bilmiyordu ve muhtemelen kahvaltı yapmayı sadece peynir - zeytin çıkarıp çay demlemek olduğunu zannediyordu. Bu yüzden de tost yapmak zor gelmişti.
"Tabii ki abiciğim," dedi Ateş ama yüz ifadesi ne düşündüğünü çok iyi anlamama neden oluyordu. Ne yapacağını düşünüyordu şu an.
"Ama benimkine keptaç koyma, sevmiyorum." Kahkaha atmamak için kendimi zor tuttum.
Ketçap değil, kepçat.
"Ne koymayayım?" diye sordu Ateş şaşkınca verdiği tepki daha çok gülmek istememe neden oldu.
"Keptaç." Eva yine yanlış söyledi, Ateş'in elini ensesine attığını fark ettim. Ya insan çocuğun ketçap demeye çalıştığını anlar değil mi?
"Tamam koymam," dedi ama hâlâ ne koymaması gerektiğini bilmiyordu.
"Erdem abi nerede?" diye sordu Eva.
"Erdem abinin dışarıda işleri var, öğlen gelir buraya ancak." Ateş bir yandan tost malzemelerini çıkartırken bir yandan da Eva'ya cevap veriyordu.
"Peki ya Cansu ablam?" Eva'nın bu sorusuna da Ateş sabırla cevap verdi. Hatta bundan sonra Eva herkesi bir bir sordu Ateş de aynı sabırla cevap verdi. Ben de onları dinledim.
Eva'nın sorularının ardı arkası kesilmezken Ateş tost ekmeğine terayağı sürmeye çalışmakla mesguldu. Tabii beceremiyor olması ayrı bir konuydu. "Ateş abi?" diye seslendi Eva,o mutfak masasında oturuyordu. Ateş de tostla ilgileniyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUÇ ORTAĞIM
Novela JuvenilBir nefes kadar yakındı. Korku tüm bedenimi kaplarken karanlıkta bile fark edebildiğim kehribar rengi gözlerini bir saniye bile olsun çekmedi gözlerimden. Bakışları oldukça keskindi, korkudan kalbimi yaralayacak kadar keskin. "Sen..." deyip sustum...