Bir nefes kadar yakındı. Korku tüm bedenimi kaplarken karanlıkta bile fark edebildiğim kehribar rengi gözlerini bir saniye bile olsun çekmedi gözlerimden.
Bakışları oldukça keskindi, korkudan kalbimi yaralayacak kadar keskin.
"Sen..." deyip sustum...
Başlamadan önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz.♡
Ben de buraya sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum.
Bölüm sonundaki duyuruları okuyun mutlaka, çok uzatmadan sizi bölüme uğurluyorum.
Keyifli okumalar.♡
⠀ ⠀ ~SUÇ ORTAĞIM 2 FİNAL~
⠀ ⠀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
80. BÖLÜM "SONUN TA KENDİSİ"
"Ateş!" diye seslendim önümde ilerleyen Ateş'e ama sanırım beni duymadı, çünkü durmadı.
"Ateş!" Bir kez daha seslendim, bu kez kendimi ona duyurdum. Durdu, bana döndü. Adımlarımı hızlandırdım, yanına ulaştım.
"Efendim güzelim," dedi gayet sakin çıkan ses tonuyla.
"İyi misin?" diye sordum bir anda.
Şaşırdım. "İyiyim," dedi ama hiç de öyle görünmüyordu.
Uzandım, elini tuttum. Hiç bırakmamak üzere sımsıkı tuttum hem de."Emin misin peki?"
Afalladı, gözlerini elimizden çekti ve gözlerime baktı."Eminim Mira, bir sorun mu var?"
"Hayır, sadece iyi olduğundan emin olmak istedim."
Dudakları yana kıvrıldı."Çok iyiyim güzelim, bundan emin olabilirsin," deyip gözleriyle arabayı gösterdi. "Hadi gidelim artık."
İç geçirdim, büyük bir savaşın tam ortasına gidiyorduk ve kendimi hiç olmadığım kadar gergin hissediyorum.
"Her şey hazır mı?" diye sordu arkadan bir ses, arkamı döndüğümde Erdem'i gördüm. Gergindi ve bu her hâlinden belli oluyordu.
"Hazır." Ateş hiç tereddüt etmeden verdi bu cevabı. O sırada yanımıza Cansu geldi. Hemen ardından Savaş, onun arkasından da Doğan geldi. Ateş hepsine baktı, bunu gördüm. O an yüzünde tuhaf bir ifade oluştu.
"Madem gitmeden önce bir araya geldik, beni iyi dinleyin," deyip ellerini arkasında birleştirdi, hepimizi karşısına aldı. Gözleri üzerimizde gezinirken konuşmaya başladı.
"Bu zamana kadar yaşadığımız, başınıza gelen her şeyi benim hayatım yüzündendi. Benim ailemin geçmişi, benim geçmişim, benim hayatım yüzünden yaşadık her şeyi. İki yıl önce de böyleydi, şimdi de böyle." Konuya böyle girdi, zaten bu girişten cümlenin devamının nereye gittiğini kolaylıkla anladım.
