SUÇ ORTAĞIM

98.BÖLÜM "YALNIZLIK HİSSİ"

Selam suç ortaklarım :)

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Bu bölüme gelecek olan yorumlarınız bekliyorum.♡

Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz.

Buraya ben de sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum.❥

Final bölümümüze kadar tüm bölümleri yazdım. 500 yorum dolar dolmaz hemen yeni bölüm gelecek♡

Keyifli okumalar.

gizzemasllan

Instagram: gizzemasslan

.

.

.

98. BÖLÜM "YALNIZLIK HİSSİ"

Koşar adımlarla eve girdim. Arabayla gelmiş olmama rağmen nefes nefese kalmış, göğsüm yaşadığım korku yüzünden hızla inip kalkıyordu. "Mira da geldi," dedi eve girdiğimi gören Cansu, salona ulaştığımda kendimi tekli koltuğa atıp arkama yaslandım ve uzunca bir nefes aldım.

"Koşarak mı geldin eve, ne bu hâlin?" diye sordu Doğan,, bakışlarım onu buldu.

"Eski evime gittim, ailemle yaşadığım eve,” dedim, o sırada bir yandan da nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. "Abimi oraya götürmem gerekiyordu. Her neyse evden çıktığımda Erdem'le konuşurken kadının birinin polisi aradığını fark ettim ve uzaklaştım oradan ama yine de düştüler peşime. Atlatana kadar canım çıktı,” dedim, hepsinin yüzünde endişeli bir ifade oluşurken ekledim. "Korkmayın, peşimde olmadıklarından emin olunca bu evin yoluna girdim, buraya geldim ama kullandığım arabayı halletmek lazım."

"O sorun değil, halledilir. Sen iyi misin, bir şey oldu mu?" diye sordu Erdem, başımı olumsuz anlamda salladım.

"Hiçbir şey olmadı, çok iyiyim,” dedim, Erdem bundan emin olduktan sonra bahçeden bir adam çağırdı ve kullandığım arabayı garaja kapatmasını, kimsenin de kullanmamasını söyledi. Adam onu onaylayıp giderken Cansu konuştu.

"Mobeseden takip edip burayı bulmasınlar?" diye sordu endişeyle.

"Korkma,” dedim ben de kendimden emin bir şekilde. "Dikkat ederek geldim, bulmaları mümkün değil." Anladım dercesine başını salladı.

"Ateş nerede?" diye sordu Savaş, gözlerimi ona çevirdim.

"Telefonda Erdem'e söylemiştim. Biz ayrı çıktık onunla. Ben abimle gittim, o da bir işi olduğunu söyleyip çıktı,” dedim, gözümün ucuyla saate baktım. Bu evden birlikte ayrılmamamızın üzerinden dört saate yakın bir zaman geçmişti. Bu süre normal mi diye düşündüm. Sonra gecenin bir yarısı çıktığı ve sabah geldiği aklıma geldi. Ya gittikleri yer uzaktı ya da işi uzundu bilmiyorum ama bu zaman normal gibiydi.

"Ne işi varmış, onu da söyledi mi?" Bunu soran Erdem oldu, refleksle Savaş'a bakmış oldum ama bunu yaptığımı fark ettiğim an gözlerimi ondan çekip yeniden Erdem'e baktım.