SUÇ ORTAĞIM

89.BÖLÜM "MÜCADELE ETMEK"

Selam suç ortaklarım :)

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim.♡ Bu bölüm için yorumlarınızı da sabırsızlıkla bekliyorum.

Başlamadan önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz.

Ben de buraya sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum :)

Bölüm sınırımız 500 yorum <3

Keyifli okumalar.♡

gizzemasllan Instagram: gizzemasllan

♡

♡

♡

89. BÖLÜM "MÜCADELE ETMEK"

Başımdaki şiddetli ağrıyla gözlerimi araladım. Gördüğüm ilk kişi Ateş olurken olan biten her şey uyandığım ilk saniye bir bir aklıma gelmeye başladı. Omuzlarımdaki yükler, zihnimdeki düşünceler, kalbimdeki acı, içimdeki sıkıntı ve daha bir sürü olumsuz duygu kendilerini bir bir belli ederlerken gözlerimi yeniden kapattım.

Yeniden uyumak istiyorum. O kadar çok uyuyayım ki gözlerimi bir dahaki açışımda her şeyi unutmuş olayım, hiçbir şeyi hatırlamayayım. Ya da bitmiş olsun, her şey düzelmiş olsun ve ben yepyeni bir hayata uyanmış olayım. Çok mu şey istiyorum yoksa bu hayattan?

"Kalkmayacak mısın?" diye sordu Ateş, kalktığım zaman ne olacağını çok iyi biliyordum.

"Hayır." dedim bu yüzden ve sıkıntıyla iç geçirdikten sonra ekledim. "İstemiyorum." diye de ekledim. O an aklıma o kadın geldi. Onun gecenin bir yarısı gizlice beraber bir yere gittiği kadın. Sahi kimdi o kadın? Eve döndüğünde anlatmış mıdır kim olduğunu?

"Konuşmamız lazım ama." dediğinde gözlerimi araladım, doğruldum ve arkama yaslanıp ona baktım.

"Dün gece olanların ne burada olanlarla ne yaşadıklarımızla ne seninle ne de diğerleriyle bir ilgisi, gerçekten sadece benimle ilgili desem bana inanacak mısın?" diye sordum.

Bir an bile düşünmeden "Hayır," dedi.

Başımı salladım. "Ben de öyle düşünmüştüm, ne de olsa son zamanlarda beni hep yanlış anlıyor, inanmıyorsun zaten."

"Kendince bana ceza mı veriyorsun?" diye sordu bir anda, afalladım. Ceza mı? Ne cezası? Aklımdan hiç böyle bir şey geçmemişti ki.

"Bu söylediğin de az önce söylediğimin kanıtı işte," dedim ve kehribar gözlerinin içine hüzünle baklarken ekledim. "Beni en çok sen anlardın, sen de anlamıyorsun artık." dediğim an ayağa kalktı. Birkaç adımda yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu.

"Çünkü artık anlaşılır şeyler yapmıyorsun. Günlerdir benim karşımda tanıdığım Mira yok! Bambaşka biri var! Benim sevdiğim o kadın gitti, yerine bambaşka biri geldi." Devam edecek gibiydi konuşmaya ama konuşarak ona engel oldum.

"Çirkin bir kadın oldum değil mi?" diye sorduğum an karşımda kal gelmiş gibi kalakaldı.

"Ne?" Verdiği tepki bu olurken devam ettim.

"Zayıfladım, sürekli berbat bir hâldeyim, kötü görünüyorum ve daha onlarca şey." dedim, Ateş hiçbir tepki veremedi. "Senin de dediğin gibi bambaşka bir kadın oldum. Hep yanımda olan sen bile bu kez bu yüzden bana kolaylıkla arkanı dönebildin. Kim zaten bu hâle gelmiş bir kadınla vakit geçirmek ister ki?" Cevap veremedi, başımı önüme eğdim.