එයාලගෙ ගේට්ටුවෙන් එලියට එනවා එක්කම ඒකා ආයම අයියා කෙනෝ ගාලා උච්ච සුවරෙම්ම කෑ ගහනකොට මං පස්සවත් නොබලා ගෙදර දිව්වා...ඇත්තටම මේ පොඩි යක්කුන්ට යෝද බල යෝද ශක්තිය වත් තියනවද මන්දා කන්නෙත් නෑ නිදියන්නෙත් නෑ ඇහැරන් මායන් වෙවි ඉන්නවා පොඩි උන් උනහම නිදා ගන්න එපැයිනේ...
මං ගෙදර ඇවිත් කෙලිම්ම කුසියට ගියා ..
දුන්නද...
ඔව් දුන්නා මං යනකොට උන්දා අම්මා කුක්කු බොනවා ...ඈ අනෙ මේ අවුරුදු හතෙ උන් කිරි බොනවද බත් කන්නෙත් නෑ පූසෙක් ඉන්නවා ඒකව කාලා..මට පේන්නෙ ඒකා මහ මුරන්ඩු යකෙක් වගේ මමා...පෙන්නෙ නැද්ද...
පව් පුතා....එහෙම කියන්න එපා...
ඇත්තනෙ අනේ...ඒකගෙ මූන හුරතල් උනාට තනිකරම තියෙන්නෙ යක් මූඩ් එකක් ...අනේ මන්දා ...
මදැයි ඒ නොදරුවට බැන්නා....එහෙම කියන්න එපා අනෙ පව්...අනික එයා හම්බෙලා තියෙන්නෙ අඩු මාසෙන්...
අඩු මාසෙන් කිව්වෙ..
මාස අටෙන්....
අටෙන් ???
ඇත්තටම මාස හතෙන් හම්බුනත් හයෙන් හම්බුනත් කොහෝම හරි ජීවත් කරවගන්න පුලුවන් උනත් මාස අටෙන් හම්බෙන ලමයිව ජීවත් කරවන්න කොහොමත් බෑ...ඒකම තමා මගෙ මල්ලිට උනෙත්....සමහර විට ඒ නිසා ද දන්නෙ නෑ එයාව අඩවන්නෙ නැතිව හැම දේම කරන්නෙ...මොන දේ උනත් එයාගෙ අම්මා තාත්තා එයාට පන ඇරලා ආදරෙයි ඒක මට දැනුනා ...
මට ඒ චූටි මූන මතක් උනා...අයිය කෙනාගෙ බිත්තර...
හුරතලේට හුරතලේ ඉදන් කටත් උල්කරන් කියවනකොට ඇත්තටම ඒ චූටි මූන මිරිකන්න හිතුනා ...චූටි මල්ලි බබා...
YOU ARE READING
LIVING WITHOUT A HEART (Complete )
Fanfictionපොරොන්දු තියෙන්නෙ කඩන්න... හීන තියෙන්නෙ බිදින්න... මට උඹ උගන්නපු ලොකුම පාඩම ඒක විතරමයි...