Zawgyi🍀
ရွင္းေနာင္ဦး နိုးလာေတာ့ အေငြ႕အသက္ေၾကာင့္ ေဆးရုံမွာမွန္း သိလိုက္ရသည္။ထဖို႔ပင္ေနတဲ့ သူ႔ကို ဆရာဝန္က ထူေပးသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ေဆးရုံက ဆင္းလို႔ရၿပီလား"
"ကိုယ္ဝန္နဲ႔လဲ ဆိုေတာ့ ဒီညတစ္ညေတာ့ ေဆးရုံမွာ နားေစခ်င္တယ္။စိတ္ဖိစီးမႈေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ကို ထိခိုက္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
အစကေတာ့ ကုမၸဏီျပန္ဖို႔ လုပ္ထားပင္မယ့္ ကေလးဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ဆရာဝန္စကား နားေထာင္လိုက္သည္။မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့ ျပႆနာေတြ ရွင္းရမယ္။
ဆရာဝန္ထြက္သြားေတာ့ အတြင္းေရးမွဴးကို ေခၚလိုက္သည္။
"ေနာင္ျမတ္ပိုင္ သူေငွးဝနေက်ာ္စြာေရာ "
ဝန္ထမ္းေတြေရွ႕မွာ အရုိအေသမဲ့မွာစိုးတာေၾကာင့္ နာမည္သာ ေခၚသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းေတာ့ေျပာထားပါတယ္ ဒါပင္မယ့္ ခုထိ"
"ရၿပီ မင္းအခု ကုမၸဏီကိုျပန္ ရွယ္ယာရွင္ေတြကို မနက္ျဖန္ ေန႔လည္ ၁၁နာရီ အစည္းအေဝးေခၚလိုက္"
"ဒါပင္မယ့္ သူေငွးတစ္ေယာက္ထဲ ဒီမွာေနလို႔ ျဖစ္ပါ့မလား"
"ငါေျပာသလိုသာ လုပ္ပါ"
"ဟုတ္"
ေနာင္ျမတ္ပိုင္ ထြက္သြားေတာ့ သူကိုကို႔ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ဆက္သြယ္မႈ ဧရိယာျပင္ပဆိုတဲ့ အသံကလြဲၿပီး ဘာမွျပန္မၾကားရ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ စာဘဲ ပို႔ထားလိုက္သည္။
"သားးး"
မာမီေရာက္လာသည္။အသည္းအသန္လာပံုရသည္။ အလွအပႀကိဳက္တဲ့ မာမီက နႈတ္ခမ္းနီေတာင္မပါေပ။
"မာမီ"
"သားရယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ"
"စိတ္ထိခိူက္သြားရုံပါ"
"ဘာမွစိတ္မထိခိုက္နဲ႔ သားေနေကာင္းမွ မာမီတို႔ အဲ့ကုမၸဏီကို နိုင္ေအာင္တိုက္နိုင္မွာေပါ့ ၿပီးေတာ့ သားဝနလဲ ရွိတာဘဲ။
ဝနက သားတြက္ ျပန္တိုက္ေပးမွာပါ"
မာမီ့စကားကို သူအနည္းငယ္ၿပံဳးလိုက္သည္။ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ ကိုကိုက သူ႔နားရွိေနေပးပါ့မလား။
