Zawgyi
"အားလုံး အဆင့္ျဖစ္ၿပီလား ၾကယ္တာရာ"
"ဟုတ္ ဒယ္ဒီ အားလုံး အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ"
ဒီေန႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဆီ မိန္းကေလးေတြ ပို႔ရမယ့္ေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ အားလုံး အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။
ဒယ္ဒီက သူ႔ပထမဆုံး စိတ္ခြၽာ တာဝန္လႊဲ ေပးတဲ့ အလုပ္ကိစၥမလို႔ ၾကယ္တာရာ အမွားမရွိေအာင္ ေသခ်ာ စီစစ္ေနရသည္။
ဒိလို ယုံၾကည္မႈ ယူထားမွ ဒယ္ဒီက လုပ္ငန္းေတြ ခြဲေပးမွာေလ။ အခုဆို ကုမၸဏီက သိပ္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့ေပ။ ရွယ္ယာရွင္ ဒါ႐ိုက္တာမ်ားကလဲ သူတို႔ကို အလိုမရွိေတာ့ေပ။
ရွင္းေနာင္ဥိးကသာ ကုမၸဏီကို ေသခ်ာ ဦးေဆာင္ႏိုင္သူလို သတ္မွတ္ၾကၿပီး ခ်ီးက်ဴးေနၾကတာ။ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနဲ႔က ရွင္းေနာင္ဦးကို အႏိုင္ရမွ ျဖစ္မယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ ဒယ္ဒီ လုပ္ငန္းေတြ လက္လြဲွယူၿပီးတာနဲ႔ ရွင္းေနာင္ဦး အတြက္ ေန႔ရက္တိုင္းက ကံဆိုးေစရမယ္။
"လမ္းေၾကာင္းရွင္းတာ ေသခ်ာလား ၾကယ္တာရာ"
"ဟုတ္ အခုလမ္းေၾကာင္းက တစ္ခါမွ အသုံးမျပဳရေသးတဲ့ လမ္းေၾကာင့္မလို႔ ဘယ္သူမွ မသိဘးး ဒယ္ဒီ"
"အြန္း ေတာ္တယ္ ငါ့သမီးဆိုတာ ဒီလိုဘဲ ျဖဳစ္ေနရမယ္
ဒါမွ ဒယ္ဒီလဲ စိတ္ခ်ႏိုင္မွာ"
ဦးရွိန္ရာကၾကယ္တာရာ ေခါင္းေလးကို ပုတ္ေပးသည္။
ၾကယ္တာရာ လြတ္လပ္စြာ ၿပဳံးမိသည္။ ဒယ္ဒီက သူ႔အေပၚ ေႏြးေထြးမႈ မေပးခဲ့ပင္မယ့္ လိုေလးေသးမရွိ ထားေပးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါပင္မယ့္ ေလာဘတတ္စြာ ဖခင္ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ေႏြးေထြးမႈေလး လိုခ်င္ေသးသည္။
"ဝန ညက်ရင္ ေစာေစာ ျပန္လာေနာ္ မ တို႔ ပါတီေလး လုပ္ၾကမယ္"
"အြန္း"
ကုမၸဏီသြားဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ ဝနေက်ာ္စြာကို ၾကယ္တာရာက အက်ီ ဝတ္ေပးရင္း ေျပာသည္။ ဝနေက်ာ္စအတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနသည္။ ၾကယ္တာရာက ဘယ္တုန္းက သူ႔ကို ဒီလိုေတြ ျပင္ဆင္ေပးဖူးလို႔လဲ။
" မ ေနေကာင္းရဲ႕လား"
သူ႔အေမးကို ၾကယ္တာရာက ၿပဳံးၿပီး ၾကယ္သီးတပ္ေပးသည္။
