Venüs Kızı

ONSUZ BIR GÜN

Uyuşmus gibiydim. Ayak ve el bileklerim mosmordu.
"Sonuç" dedi elinde sandviç ve meyve suyuyla içeri giren hocam. Beni çözmek gibi bir hata yapsan da tırnaklarımi suratına bir gecirsem dedim kndi kndime. Elindekileri sehpaya bırakıp ayak bileklerimi çözdü ve beni oturur duruma getirdi. Elindeki sandivici ağzıma tutunca başımı sağa çevirdim yüzüne tükürmek istiyordum ama onu daha fazla sinirlendirmekte istemiyordum. " şunu ye beni zorlama ela" dedi. oysa aç degildim ve dahasi ağzımdan onun tadının gitmesini istemiyordum. Sandviçten bir ısırık aldim mecburen nerdeyse çiğnemeden yuttum. " bak bunu yaptığım için benden nefret ettiğini biliyorum ama ela senden başka çarem yoktu Üzgünüm" dedi karşımdaki sandayeye oturdu. "Neden ben hocam" dedim.
" hipnozun etkisi normal insanlarda cok az oluyor ama sen normal bir insandan daha çok uyudugun için sendeki etkisi daha uzun oluyor"
" bunu neden bana yapıyorsunuz"
" cunku orda en uzun kalan sensin" dediginde aklima girenler girdi. Bilegimi kestigimde karal yine ayni seyi yapmadım de batı demisti oda yapmadim yemin ederim demisti. Bir dakika bilegim dedigim anda bilegimdeki o derin kesigi gordum aman tanrım orda olan hersey burayada yansıyordu. Hocam yerinden kalkip bilegime bakti ve gözlüklerini cikarip yatağa fırlatıp saclarina ellerini gecirip deli danalar gibi odada dolaşmaya başladı. " sen. Sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun haa" diye kükredi. Sanki çokta umurumdaymis gibi. "Bu ne demek ela cevap ver bana"
" o adamin yanina gitmek istemiyorum demiştim size bir daha beni oraya gönderirseniz yarim bıraktığımi tamamlarim" dedim. Üzerime gelip cenemi sıktı.
"Beni Tehtit mi ediyorsun sen unutma ipler benim elimde sadece senin değil guzelim anneninde ipleri benim ellerimde" dedi cekmceden bir kac fotoğraf cikarip yatagin üzerine atti. Ve o an gozlerimden akan yaşlar dudaklarimdan dökülen cumle annecim di. Yataga bagliydi tipki benim gibi. Ve bir kiz tıpkı annesinin kaderini yasiyordu. Resimlerde hocamda yatagin yanindaydi. Allahim daha ne kadar batabilirdim ki belaya burnuma kadar gömülmüştür çamura.
" şimdi kara senin" dedi ve kollarimdaki kelepçeleri çözdü. "Hadi git şimdi ve yarin aksam burda ol kaçmaya çalışma yoksa annenin sonunda burak gibi mezarda biter" dedi ve cantami uzerime fırlatıp çıkıp gitti. Hocam haklıydı ipler onun elindeydi yatagin üzerinde ki fotoğraflari alip cantama koydum ayakkabilarimi giyip kndimi Eskişehirin soğuk akşamına bıraktım saat altiya geliyordu. Herseyi biliyorum derken yalan soylememisti annemin timarhanede oldugunu buragin öldüğünü herseyi biliyordu üstüne birde annenim doktoruydu ve anneme yapacağı tek bir iğneyle onun hayatina son verebilirdi ve zincirlik bir hastanın ölümünu kimsenin umursayacagini sanmıyorum. Beni kndine mecbur bırakmıştı istesemde kacamayacagimi cok iyi biliyordu. "Nerdesin sen bu gunun temizlik gunu olduğunu biliyorsun mahsus gelmedin dimi tum temizliği ustume yıkmak istedin ben senin pisligini temizlemek zorunda değilim ela" diyen nazli taramalı tufek gibi durmadan atış yapıyordu yurda ne zaman geldigimi bile bilmiyordum. Ona cevap vermeden kndimi banyoya attim ve aynaya en son ne zaman baktığımı hatırlamaya çalıştım ama hatırlayamadım. Solgun görünüyordum göz altlarim çökmüş ve pembe renkti. Dudaklarım kurumuş catlamisti ne zamandır banyo yapmıyordum onuda hatırlamadim ve kıyafetlerimi çıkarıp sıcacık duşun altına girdim. Teninden kayıp giden suyla akıp gitseydi tum kötü anılarım keşke hiç doğmasaydim. Keske evden uzaklaşmak için Eskişehire degilde başka bir yere gitseydim keske annemle babam hic tanımamış hic evlenmemiş olsalardı. Dustan çıktığımda Nazlı hala konuşurdu. Dolabimi acio icinden halamin aldığı polar Tavşanlı pijamalarimi giydim kndi tarafımdaki ışığı kapatip nazlinin sesini duymamak icin yastığı kafama bastırıp yorgani tepeme kadar cektim ve o çok sevdigim hiclige dogru kayip gittim.

Dokunma bana dedim o üzerindeyken. onun erkeksi baskısı yüzünden yine kıpirdayamiyordum. Geleceksin yine geleceksin ve benim olacaksın bnde senin çünkü bu bizim kaderimiz Venüs kızı dedi ki ben sicrayarak kalktim. Ahhh rüya allahım cok şükür ki rüya. Kalkıp saatte baktim üçü gösteriyordu baş ucumdaki suyu alip bir kaç yudum içtim nazli yine horluyordu. Kalıp odamizin küçük balkonuna çıktım buz gibi soğuk cigerlerime doldu. Dudaklarıma dokundum ilkkez biri beni öpüyordu ilkkez bir erkeğe bu kadar yakin olmuştum. Offf gecenin bu saatinde düşündüğüme bakin yaa. Kapıyı kapatıp yatağıma donmeye calistim ama karşımda onu buldum kanlı canlı karanlik odada bile beni kndine ceken o karanlık gozlerini görebiliyordum "sen" dedim elim istemsizce kestigim bilegime gitti. Yere civilenmis gibiydim o bana yaklaşıyordu ben donup kalmistim. Eğilip saclarimi kulağımin arkasına sıkıştırdi. "Gel bana" dedi ki nazlinin çığlıklariyla kndime geldim yataktaydim sabah olmuştu "srn zatürre oluo ölmek istiyosun ama ben istemiyorum neden açtın kapıyı salak" dedi yine cevap vermedim ve hazırlanıp odadan çıktım biraz daha bu kiza katlanamazdim sabir taşım çatlamak uzereydi. Kndime fırından patatesli börek aldim kampüsün cafesine oturup cayla onu yedim ders programim kalabalıkti bugün. Bir dersten öbürüne koşturup durdum. Kosusturmak iyi gelmişti onu düşünmemiştim gece gördüğüm rüyalar yuzunden yeterince uykusuz kalmıştım. Cebindeki titereyen telefonuma baktım msj enver beydendi. Seni köşede bekliyorum gecikme yazıyordu. Aklıma yine batı geldi keşke gerçek olsaydı ve ben bir hayalin hayalini kurmasaydim. Telefonumun saati 16:39 du. Son dersten çıktığımda. Arkamdan seslenen nazlinin sesini yine ve herzamanki gibi duymazdan gelip köşede beni bekleyen arabaya bindim.
" bi açıklama bekliyorum ela" dedi ve bilegime bakip elimi ittirdi. Ona herseyi anlattim ama turkuaz taştan ve karaldan hic bahsetmedi.
"Evet başlıyoruz" dedi ve bnde bu kez şezlonga degil yataga uzandim zincirlerim hala ayni yerdeydi. "Beni bir daha zincirlerseniz oraya kendiniz gidersiniz" dedim annem onun elindeyken bu sacma cesaratide nerden bulmuştum
"Zincire gerek yok artık kndin geleceksin kndi ayaklarinla annen icin" dedi ve gözlerimi kapattim

Geliyorum batı geliyorum...