Venüs Kızı

ölümsüz

beni öyle sevmesine izin veremezdim beni o halimle bir ucubeyken sevmesine değer vermesine izin vermezdim. bana aşkla bakan bana hala inanan güvenen gözlerini görüyordum ama yapamazdım o bu kadar mükemmelken ve kırılganken benim kurtulşumun onun elinden olmayacağı aşikardı o bunu yapamazdı beni kurtaramazdı. doğunun dediği gibiyse ve gerçekten venüs kızıysa birlikte olmamamız en iyisi olurdu ikimiz için ama bunları düşünmek için artık çok geçti. yoğun sarsıcı bir virüs gibi tüm bedenimi ruhumu ele geçirmişken onu almanın kıyısına gelmişken şimdi ona git istemiyorum seni diyebilir miydim? hayır. ama karalın dediği gibi

''onu tüketmeden onu bırak.. kibriti çakıp o kızın içindeki tüm ormanları yakıp küle çevirmeden bırak onu o güçlü değil görmüyor musun nasıl kırılgan nasıl çaresizce aşık sana inan bana ruhundaki aşkı görebilmeni isterdim ama göremezsin. batı bencil bir pislik gibi davranmayı kes ve kızı uzaklaştır kendinden yine görünmez ol yoksa kız kendi kendini yok edecek''

"Yapamam karal yapamam onun bana olan sevgisini görüyorsun da benim ona olan aşkımı neden görmüyorsun ha nasıl çaresizim görmüyor musun ona ulaşmak için neleri feda ettigimi neden görmüyorsun haa. insan olmaya çalıştığı mi dunyada yaşamaya gundelik işlerle ilgilenmeye çalıştığımi dunyali erkekler neler yapıyorsa onu yapmaya çalıştığımı nasıl çabaladigimi neden görmüyorsun" diye haykırdim. Dıştan kati sert acımasız görünsemde o işin içine girince farkında olmadan değişiyordum.

"Sen umurumda değilsin ben o kızı düşünüyorum aptal o kız zayıf hem ruhen hem bedenen sen tüketirsin onu yaşayan bir ölüye cevirmeden birak kızı batı"

"Bırakmıcam asla bırakmicam" dedim ve dünyaya inen karali yok sayıp önümü kesmiş olduğu yolda ilerledim.

Eve vardığımda öylece dışarda oturmuş etrafti seyrediyordu. Ona delice kizgindim nefret etmek istiyordum ondan ama yapamıyordum. İçimdeki aşk bu kadar derinkem nasıl nefret duygusunu barındırbilirdim ki kalbimde.

Bana ihanet etmişti ikinci kez hemde. Onu affetmek zordu hem onu bu denli severken hemde ihaneti canimi ruhunu bu kadar yakmisken oni affedemezdim. Affetmek zordu ama onu bırakmak dahada zordu ve birakmayacaktim. Kıskanç pisligin tekiyim onun başka birine bakmasına dahi dayanamıyorum kokusu yalnız benim olsun gozleri bi tek bni görsün varlığını bi tek ben hissedeyim istiyordum. Onu bu eve yalnızlığa bana mahkum etmiştim buna mecburdum. Görünürde cok büyük bir hata yapmıştı bana ihanet ederek ikinci büyük hatası da arif denilen pislikti. Onu seviyordu arkadaşca dostça olması umurumda değildi benim yokluğumu onunla hafifletmis avunmus gülüp eğlenmisti hemde o fark etmesede benim gozlerimin önünde olmuştu bunlar o zamanlar nasıl kndini kontrol ediyorsam şimdi de edemiyordum. O gece onu almanın kıyısına gelmiştim ama Karalin dedikleri durdurmustu beni. Onu bir ucubeye cevirmeyecektim onu buna yapamayacak kadar çok seviyordum. Kokusunu almış tenine dokunmuş tadını varmıştım o herseyi kndi hayal dünyasında sanarken tek tek çıkardığım kıyafetlerini giydirmek benim için sınavların en büyüğüydu. O benim asla vermeyeceğim sinavim gibiydi hem kalacaktim bu sinavdan asla gecemeyecektim ne kadar cabarlasam cabalayim..

Asla tamamen insan olamayacaktim içimde yasayan kontrol edilemez bi kötülük bekçisi vardı kacsamda hep arkamda olan bi kötülük. İhanet edip konulduğum cennet beni bir daha geri almamak için kapılarını kapatmisti ve ben o kapıyı onun ruhuyla ve taşla acmayacaktim. Sonsuz ömrünü burda bu insanlar arasında gecirecek zamanı gelince tum sevdiklerimi toprağa verdiğim gibi aşkımı da verecektim yaratildigim toprağa.

Onu bırakmalıydim karal haklıydı ve Şefika hanim da haklıydı Venüs kızının Venüs taşı ondaydi kulağında ama o bunu ellerime birakmadan ben onu ondan almayacaktim. O bana ihanet etmişte olsa ben ona ihanet etmeyecektim. Onu almalı ve evine götürüp düzgün hayatına devam etmesini sağlamalıydim. Tabi bunun için once hocayı gebertmeliydim inatçı şerefsizin tekiydi idealleri uğruna elayı kucağıma atmıştı tıpkı diğer iki kiz gibi.

Omurumcek ağına attığı iki kiz ölümün en aci şeklini görmüşlerdi benim elimden ama ela! O en başından farklıydı yalan söylerken bile aci çekiyor utanıyordu bana baktığında kızarıp bozariyor onu öptüğümde acemice karşılık veriyor titriyor sonunda kacip saklanıyordu yüzüme bakmaya bile utanıyordu. Guk gibi kıpkırmızı oluyor teninin ateşi cehennemi aratmiyordu. Böyle severken bu kızı nasil bırakicam ben...

"Daha ne kadar seyredeceksin beni" diyen sesle saklandığım ağaçtan çıkıp karşısına çıktım. Çıkmaz olaydım yıllardir bir kez bile değişmeyen bana bakışı yine aynıydı vw ben her an kontrolümu kaybedebilirdim.

Dokunma yaklaşma bakma koklama sev hemde çok sev ama sevmiyorum gibi görün öl onun için ama katı ol. Eğer bunları yapamazsan batı kopar yıllardır sırtında taşıdığın kanatları kopar ki bir daha asla uçmasın ayakların onun gönlünun en ücra köşelerine. Sabret ölümsüzlukle lanetlenmis kovulmuş itilmis sürülmüş bir melek de olsan ölüm için dua et. Et ki bu kız senin aşkınla lanetlenip öldüğünde arkasından gidecek bir mezarin olsun....

Onu delirtmistim sonunda ona yaptığım kötülüklerin en beteri olan akıl yoksanligi olmuştu. Daha önce denedigi ölümu tekrar yapar diye korkuyordum

Ve onu uçurumun kenarında bulduğumda aklima gelen tek şey.

Kanatlarımi koparıp onun arkasından bende gidecektim ölüme...