...hocam...

8.1K 281 5
                                    

Hayatim o adam yüzünden elimden alınmış gibiydi. Ama aslinda buna ben sebep olmustum. Beni hic bir seye zorlamamisti. Çocukluğumdan kalma ve her geçen gün biraz daha beni kndine esir eden uykudan kurtulmak istiyordum sonuclarina hazirlikliydim ama böyle olacağımı bilemedim. O gun sabah yine derse gec kaldim. " odama gel hemen" diyen enver beyin odasina ayaklarimi suruyerek gitmiştim. Arka arkasına sorduğu sorulara içtenlikle cevap verdim çünkü bana gıcık olmasi o anda istediğim son şeydi ve ben yaz okuluna kalmak istemiyordum. Çerçevesiz gozluklerini pürüzsüz parmaklarıyla çıkarıp itinayla sildi ve tekrar takti. Her haraketi sanki senkronize bir uyum içindeydi. "Sana ne kadar guvenebilirim ela" dedi gözlerini bnden bir an olsun ayiramiyordu. Benden ne bekledigini ne istediğini tahmin edemeyecek kadar uyuşuk hissediyordum kndimi. "Sonuna kadar hocam" demeye mecbur hissetmistim kndimi. " profosör olmak icin yakinda bir tez hazirlamam gerekiyor ve bu tez için bana yardımcı olmani istiyorum" dedi. Anlamamistim ne demek istedigini. Ben psikoloji Bölümunun nerdeyse en silik öğrencisiydim doçent Doktor enver Karagöl'e nasıl yardım edebilirdim ki. " yarın sabah bu adreste ol yalniz gel ve ela bu konuşma aramızda Kalsin ki sınıfi gecebilesin" dedi ve ben dut yemiş bir bülbül gibi odasından çıkıp yurda döndüğümde adres kağıdını hala yumrugumun içinde sıkıca tutuyordum. Binbir türlü senaryo kurmustum kafamda belkide psikoloji okumak degil psikiyatri kliniğinde yatmak benim için daha iyi olurdu. Annemden kalıtsal olarak bana geçen bu paranoyaklikla ve caresizce kndimi kontrol etmekle daha ne kadar ileri gidebilirdim ki. "Ela uyan artık" diyen nazlinin sesini duysamda hala uyuyordum ve gözlerimi açmak istemiyorudum. " şu telefona cevap ver yada duvara fırlaticam şimdi" diye sizlanmaya devam eden oda arkadaşım yine tam formundaydi. " ela'nin telefonu ben nazli. Hocam Günaydın uyuyor hala hı hı peki hemen uyandıriyorum sizede" diyen nazli çalışma masamin üzerine fırlatti telefonumu. " enver hoca seni bekliyor yarim saatte kadar kalk artık bıktım senden ben senin uyandırma servisin değilim" diye çığlık atip beni tartaklayan bu kızdan nefret ediyordum. Ama hem merakimdan hemde yaz okuluna kalmamak için uyumaktan ceset olan bedenimi kaldırıp banyoya gittim. Aynadaki aksime bakip ne kadar kilo aldigimi bir kez daha görmek berbat bir durumdu. Duş alip sikica giyindim Eskişehirin kar sonu soğuğu berbattı. Hadi bakalım hoca ne isteyeceksin bi görelim geliyorum dedim ve kndimi adresin bulunduğu sokakta buldum...

Venüs Kızı  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin