Venüs Kızı

FORMÜL

huzur istedim sadece tek istediğim lanet olası huzurdu ama nerdeydi neden hiç benim yanıma uğramıyordu bulunmaz hint kumaşımıydı bu huzur...

aklımı kaybediyordum hocamın ve batının bana yaşattıkları beni aklımı kaybettirme noktasına getirmişti. arkamdan sessizce yaklaşan adama aşıktım hemde çölün suya aşık olduğu gibi. o kocaman bir vahaydı bense su. buluşmamız o kadar imkansızdı ki ömür boyu birbirimize hasret gidecektik. o beni değil kulağımda taşıdığım lanet küpeleri istiyordu. hocam da taşı istiyordu annemleri kaçırmıştım ki annemin hala hasta olduğunu düşünürsek bu kaçış pekte sağlıklı olmamıştı onun için. sonra burak vardı canım kardeşim o ölüp tüm bu karmaşada beni bırakmıştı bekçi olarak ama ben bunları kaldıracak kapasitede biri değildim. aklım süpheci yarım ve aşıktı.

hocam beni göz göre göre o batının ateşine atmıştı aslında onunda bir sucu yoktu batıya aşık olmamı o mu istemişti sanki. ama işlerin bu noktaya gelmesine tek neden hocam dı o beni seçmeseydi herşey faklı olabilirdi. ailemle bir arada annemin tedavisiyle ilgilenir babamın yanında olur onları bakıcılarına ve halama teslim etmemiş olurdum.

ve tabi bir de batı var.

onun o karşı konulmaz çekimine hiç bir kadın karşı koyamazdı bende koyamamıştım. beni ona çeken her ne varsa onuda bana çekiyordu.

"Ne istiyorsan o olsun Venüs kızı geriye doğru atacağın tek adimla ne istersen yaparim" dedi arkamdaki ses taptigim adama aitti ama beynim yavaşça zihnimi terk ederken onunda sesi siliniyordu kulaklarimdan.

''lütfen venüs kızı ne istiyorsan yapacağım ne dilersen''

''anlat bana gerçekleri anlat''

''ver elini bana ne istersen o olsun ama ne olur bir kez daha dön yüzünü bana baksın o gözler bana'' dediğinde yavaşça arkamı döndüm her insan ikinci bir şansı hak ederdi.

''ne istersen anlatacağım sana beni gerçek beni anlatacağım ela git dersen giderim gerçekleri duyduğunda zaten benim gibi bir cubeyi sevmezsin sevemezsin''

beynimin içinde bangır bangır bağıran sesler anlaşılmaz cümleler kıpırdanan hücreler anılarımın depolandığı bölümden sızan beni titreten görüntüler ve onun yakarışları.

''üzgünüm batı çok üzgünüm '' dedim ona dönerek bir kez bu işe karışmıştım hocam olacak adam yüzünden ve atlatırım dedim batıyı geride bırakıp üç yılımı onun anılarıyla geçirdiğimde. içimde kocaman bir umut vardı unuturum adı altında.

son kez dedim kendime bunu başarabilirsin... dönüp ona baktım aramızda beş adımlık mesafe vardı güzel gözlerine baktım son kez...

ve kendimi boşluğa bıraktım ölürken son gördüğüm yüz onun olsun istemiştim hep allahım duamı kabul etmişti.

''gitmene izin verir miyim sanıyorsun aptal'' dedi. kendime geldiğimde beni kucağında taşıyordu.

yok. yok. taşımıyordu uçuruyordu. allahım gördüklerim daha ne kadar ileri gidebilir ki. daha ne kadar olanaksız şeyler görebilirim ki.

bambu kulübeye geldiğimizde aklımın bana yaşattıkları için gel gitlerim ve en önemlisi yine onun yanı başında olduğum için arap saçına dönmüş bir ruh hali içindeydim.