Venüs Kızı

kaybettiklerimiz

"Bana ihanet etti ikinci kez" diye bağıran ses kulaklarima geldiğinde açıp açmamakta kararsız olduğum gozlerimi araladim. Hala sersem gibiydim ama rutubet kokan odada değildim artık. Gün ışığı iceriyi olaganca gücüyle aydınlatıyordu. Güneşten gelen D vitaminini almak için yattığım yatagin önündeki pencereye dogruldum. Görüş alanıma giren batı ve arkası bana dönük kadın hararetli bir şekilde konuşuyorlardi. Kimdi bu kadin ve batı bu kadını nerden tanıyordu en önemlisi benim hakkımda konuşacak kadar ona guvenmesiydi.
"Bence bir açıklaması vardır" dediginde kadın bu sesi tanınmıştım ama sersemligim yüzünden doğruluğunu kabul edemiyordum. henüz beni fark etmemişlerdi ve kadin benim tarafıma döndüğünde olamaz diye çığlık atmamak için elimle ağzımi kapattım. Evet hakli çıkmıştım bu Şefika haniminin ta kendisiydi.
"Sakin ol oğlum"dedi ve batinin koluna girerek eve doğru gelmeye başladılar. Kafami eğip ne konuştuklarini duymak için çabaladim imkansız gibi bir şeydi. Duyduklarımla zar zor yapbozu birleştirmeye çalışıyordum.
"O taş bize lazım ona verecegin ağır bir ceza taşa olan yakinligimizi tehlikeye atar" Venüs taşı onlardaydi neden bahsediyordu bu kadin.
Sence! Aptal o sendeki taştan bahsediyor kırmızı Küpelerinden yani
Diye Mırıldandi icimdeki ses. Ah nasıl bir oyunun icindeydim ben böyle kime güvenecek kime arkami dönecek kime yaklasacaktim bilemez haldeydim. Ben ihanetimle onun guvenini o bu konuşmadan sonra benim guvenimi kaybetmişti. Yani ikimizde bu başlamayan aşkta şimdiden kaybetmiştik.
"Taş umurumda değil"diye fısladı bati. Ayni anda Şefika hanimdan bi homurtu koptu ama ne dediğini duyamadin. Uzaklaşan araba sesiyle yatağa uzanıp pikeyi kafama kadar çektim. Düzenli nefes almalıydim ama duyduklarımin etkisiyle bu imkânsızdı. Kapının açılmasıyla heyecanlı nefeslerime titrek bedenimde eklenince kndimi kontrol etmekte zorlanmam normaldi.
"Uyamadigini biliyorum beni kandırmaktan vazgeç artık" kipirdama ela dedim kndime ama uzerimdeki pike havalanip beni açığa çıkardığında korkum tavan yaptı. Konuşmalı ona gerçekleri anlatmalı beni affetmesi için çabalamaliydim. Ama hala yatakta kırılıp başımı göğsüme kadar çekmiştim. Ne Tek bir söz söyledi nede yanıma yaklaştı.
"Kimseye guvenmedim bu güne kadar ne zaman bir insan guvensem hep arkamdan vuruldum sanada güvenmek istedim be sana,sana,sana be sevdiğim kadina guvenmem istedim ama seninde bi insan bi kadın olduğunu unuttum ama sen bana ikinci defa hatirlattin" dedi ve derin bir nefes aldi. Ağlıyordum hickira hickira ağlıyordum. Haklıydı lanet olsun ki haklıydı. Ailem için desem tekrar bana inan güven desem galiba çok gec kalmıştım. Dogrulup ona bakmak istedim hangi yüzle bakacağımi bilmiyordum ama yinede gözlerime baksın istiyordum.
"Bundan sonra burdayız alışsan iyi edersin. Ihanetinin bedelini yalnızlıkla ödeyeceksin " dedi gitmek yine beni yalnız bırakmasini istemiyordum. Korkuyordum yalnızlıktan en önemlisi onsuzluktan.
"Batı" dedim yine attığı adım sesimle birlikte havada asılı kaldi.
"Affet bilmiyorsun anlatmama izin verirsen " dedim ve yine hickirdim.
Bana dönüp tek adimda yanima gelip yatağa koydu bir dizini. O kadar nefret o kadar acımasız görünüyordu ki çenemi parmaklarinin arasina aldığında
"Pişman olmak için artık çok geç uslu dur. Dur ki canini yakmayım tek kelime etme sesine tahammülüm yok" dedi ve çenemi bırakıp gözden kayboldu. Hickırıklarimi durduramiyordum. Onu kaybetmiştim bunu gozlerinden daha iyi görebiliyordum. Nefretle hayal kırıklığıyla bakıyordu bana. Ama olsun aliem iyi yaa o yeter bana. Halam onlara şehir dışında bir ev bulmuştu. Bahçeli bir evden bahsediyordu ekip bicecekleri bir yerdi aslı ve babam bahçe yaparlar annemde bol bol dinlenir belkide benimle konuştuğu gibi babamlada konuşur herseyi düzeltirlerdi. Burdan kurulduğumda onlarin yanına gider bi is bulur huzurla yaşayıp giderdik. Ahh ne guzel hayal kuruyordum böyle gerçekleşmesi için de burdan ve aşık olduğum adamdan kaçmam gerekiyordu. Tabi bu ke ilki kadar şanslı olmayabilirdim.
"Kaçmayı benden kurtulmayı aklının ucuna bile getirme çünkü burdan ancak ikimizinde ölüsu çıkar ancak" ahh ya sesli düşünüyordum yada bu adam aklimi okuyordu.
"Bu kez kaçış yok Venüs kızı sana dedim mezarda bile beraberiz sen benden önce ölürsen tereddütsüz yanina olurum ve olur ya ben senden önce ölürsem ölmeden önce mutlaka senide yanıma alırım öteki dünyada yada burda farketmez. Sensiz doğdum sensiz ölmeyecegim" bu bir evlilik teklifi olsa evet diye bağırmak isterdim ama resmen beni en romantik şekilde tehdit etmişti...