His Personal Maid

HPM 42

Hindi ako natulog dahil hinihintay kong gumalaw o dumilat ang mga mata ng anak ko ngayon pero mukhang nalabong mangyayari 'yon.

Tumingin ako kay Asher na may dalang kape sa kabilang kamay nito. Tumingin ito sa akin bago naglakad patungo kung nasaan ako.

"Here, I know na hindi ka matutulog. It's bad for you to not sleep."

Tinanggap ko ang kapeng inalok nito sa akin kahit na hindi sanay ang tiyan ko dahil acidic ako ay kailangan ko ito ngayon.

"Hindi ako makakatulog."Isinandal ko ang ulo ko sa balikat nito.

"Me too, I can't sleep."Naramdaman kong malalim itong bumuntong hininga."Do you still taking your meds?"

Matagal bago ako makasagot sa tanong nito."Hindi naman na sumasakit kaya tinigilan ko na."

"Did the doctor agree with it?"

Umiling ako dito. Hindi alam ng doctor na hindi na ako umiinom ng gamot ko, hindi na talaga sumasakit ang dibdib ko nitong nakaraang taon.

Sumakit nalang iyon nung ipinanganak ko ang kambal. No choice kaya pinili ko nalang ang caesarean. Hanggang ngayon ay nagsu-suggest sa akin si Asher na magpa-opera na nung lumabas ang kambal.

Hindi ako sumang-ayon doon dahil takot ako. Takot akong ma-operahan.

Tahimik lang kaming dalawa ni Asher hanggang sa mag-umaga na pipikit pikit na ako kanina ngunit nilalabanan ko iyon.

"I'll buy you breakfast."Agad itong nagpaalam sa akin.

Hinawakan ko ang kamay ni Zero at marahan iyong hinaplos.

"B-baby, wake up na oh."Sambit ko habang marahan na hinahaplos ang kamay nito.

Umaga na at hindi ako alam kung magta-trabaho pa ba ako o hindi na. Mas mahalaga sa akin si Zero keyss ss trabaho ko.

Tumingin ako sa pintuan ng marinig kong bumukas iyon at iniluwa noon si Zeiven at kylie.

"M-ma..."

"I'm worried too that's why we came here. Don't scold Frei, hindi ko din kaya na umiiyak s'ya buong gabi."

Tumingin ako kay Zeiven na nakatungo na ngayon at tila hinihintay ang sasabihin ko upang pagalitan ito.

"We have agreement Frei."Seryosong sambit ko kay Zeiven.

Tumango ito at marahan na naglakad sa akin. Ang mukha nito ay sobrang pula at halata rin ang hindi pagtulog ng maayos.

"I accept what is it. Mama,"Mahinang sagot nito sa akin bago ako niyakap ng mahigpit.

Ibinigay ko din ang mahigpit na yakap dito. Hinagod ko ang likod nito ng marinig kong humihikbi ito ng tahimik.

Bumukas ulit ang pintuan at ang pumasok doon ay ang isang doctor na kasama ni Asher namay dalang pagkain na nakaplastic.

"Good morning Miss Malana."Unang bati sa akin ng doctor.

Pinakawalan ko si Zeiven sa bisig ko tsaka ako tumayo.

"What's the results of my Son Doc?"Tanong ko agad sa Doctor na lalaki.

Mapait itong ngumiti sa akin bago tumikhim.

"Let me straight forward you Miss Malana. His heart is no longer healthy, the hole of his heart is starting to get big and bigger. Hindi ko gustong pasamain ang loob mo Miss but I want to be straight to you, Kahit kailan at kahit ano mang oras ay pwedeng sumuko ang puso n'ya."

"D-doc p-pwede naman o-operahan d-diba?"Gamit ang aking kamay pinunasan ko ang luha sa aking mukha.

"Even we operate it. Mas magiging malala ang kalalabasan, he needs heart transplant. But we need to wait until he get the legal age."